перако́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. перако́с
Р. перако́су
Д. перако́су
В. перако́с
Т. перако́сам
М. перако́се

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

перако́с² гл. перакасіць².

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перако́с¹ гл. перакасіцца, перакасіць¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перако́с I, -су м. (искривление) переко́с

перако́с II, -су м. (при косьбе) переко́с

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перако́с ​1, ‑у, м.

Стан паводле знач. дзеясл. перакошвацца ​1 — перакасіцца. Трэба было паставіць.. [прывод малатарні] так, каб не было перакосу. Чарнышэвіч.

перако́с ​2, ‑у, м.

Дзеянне паводле дзеясл. перакасіць ​2 (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перакасі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ко́сіцца; зак.

Стаць касым, несіметрычным; скрывіцца.

Дзверы перакасіліся.

|| незак. перако́швацца, -аецца.

|| наз. перако́шванне, -я, н. і перако́с, -у, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перакасі́ць², -кашу́, -ко́сіш, -ко́сіць; -ко́шаны; зак., што.

1. Скасіць далей за вызначаную мяжу.

П. мяжу.

2. Скасіць усё, многае.

П. усе лугі.

|| незак. перако́шваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

|| наз. перако́шванне, -я, н. (да 1 знач.) і перако́с, -у, м. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перакасі́ць¹, -кашу́, -ко́сіш, -ко́сіць; -ко́шаны; зак.

1. што. Зрабіць касым, несіметрычным; скрывіць.

П. раму.

2. звычайна безас., каго-што. Тое, што і перакрывіць (у 2 знач.).

|| незак. перако́шваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. перако́с, -у, м. і перако́шванне, -я, н.

|| прым. перако́сны, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

переко́с перако́с, -су м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заско́к, ‑у, м.

1. Разм. і спец. Выхад часткі, дэталі якога‑н. механізма з правільнага становішча; перакос, зачэпка. Заскок роліка: Заскок спружыны.

2. перан. Разм. Адхіленне ад нормы ў паводзінах, думках і пад. — Поўная вам дэмакратыя і незалежнасць... Толькі не рабіце заскокаў, не перагінайце. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)