пераклі́чка, -і, ДМ -чцы, ж.
1. гл. пераклікацца.
2. мн. -і, -чак. Выклік па прозвішчах, імёнах для праверкі прысутнасці пэўных асоб.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пераклі́чка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пераклі́чка |
пераклі́чкі |
| Р. |
пераклі́чкі |
пераклі́чак |
| Д. |
пераклі́чцы |
пераклі́чкам |
| В. |
пераклі́чку |
пераклі́чкі |
| Т. |
пераклі́чкай
пераклі́чкаю |
пераклі́чкамі |
| М. |
пераклі́чцы |
пераклі́чках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пераклі́чка ж., в разн. знач. перекли́чка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пераклі́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.
1. Выклік па прозвішчах, імёнах для праверкі прысутнасці пэўных асоб. [Настаўніца] зрабіла пераклічку вучняў па спісу. Якімовіч. — Комлік! — як на пераклічцы, выгукнуў Кашын. Карпаў.
2. Дзеянне паводле дзеясл. пераклікацца (у 1, 2 знач.), а таксама гукі гэтага дзеяння. [Цішыня] парушаецца іншы раз лёгкім усплёскам вясла, спевамі птушак, пераклічкай рыбакоў. «Звязда». На двары хрыпла.. заспяваў певень. Яму адказаў другі, трэці. І пайшла па вёсцы звонкая пераклічка. Курто. Кожны чуў у ранішняй пераклічцы гудкоў магутны гул суладнай чалавечай працы. Лынькоў.
3. Падабенства, унутраная сувязь, агульныя рысы, прыкметы ў чым‑н. Ідэйна-тэматычная і нават вобразная пераклічка Янкі Купалы і Якуба Коласа з Максімам Горкім прыкметна ў многіх творах беларускіх класікаў. Ларчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перакліка́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.
1. з кім. Абменьвацца гучнымі воклічамі, словамі.
П. ў лесе.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Папераменна гучаць.
Пераклікаліся гудкі паравозаў.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан., з кім-чым. Мець падабенства, збліжацца сваімі прыметамі з чым-н.
|| аднакр. пераклі́кнуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -ніся (да 1 і 2 знач.).
|| наз. пераклі́чка, -і, ДМ -чцы, ж. (да 1 і 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паве́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.
Пераклічка, якая робіцца для праверкі наяўнасці людзей.
Ранішняя п. салдат.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перекли́чка ж.
1. пераклі́чка, -кі ж., перазо́вы, -ваў ед. нет;
у́тренняя перекли́чка ра́нішняя пераклі́чка (ра́нішнія перазо́вы);
2. (действие) перакліка́нне, -ння ср., пераклі́чка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пайме́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае ў сабе пералік імён. Пайменная пераклічка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паве́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.
Пераклічка, якая робіцца для праверкі наяўнасці людзей. Ранішняя паверка. Вячэрняя паверка. □ Сосны, як салдаты на паверцы, Пераклічку між сабой вядуць. Прыходзька.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абязлі́чка, ‑і, ДМ ‑чцы, ж.
Сістэма арганізацыі працы, пры якой адсутнічае асабістая адказнасць за даручаную работу, за прылады вытворчасці. // Тое, што робіць усіх роўнымі, пазбаўляе індывідуальных рыс і якасцей. [Анісімаў].. не хацеў, каб падлік выпрацоўкі ішоў цалкам па брыгадзе, — абязлічкі начальнік цэха не любіў. Шахавец. Па цэлым па Саюзе Бяжыць хай пераклічка: Ураўнілаўку руйнуйце, Касуйце абязлічку! Купала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)