перакладны́ ​1, ‑а́я, ‑о́е.

Які мяняўся на паштовых станцыях (пра экіпажы і коней да правядзення чыгунак). Перакладная тройка. // у знач. наз. перакладна́я, ‑о́й, ж.; часцей мн. перакладны́я, ‑ы́х. Экіпаж з коньмі, якія мяняліся на паштовых станцыях. Ехаць на перакладных.

перакладны́ ​2, ‑а́я, ‑о́е.

Перакладзены з якой‑н. мовы. Перакладны твор. □ З году ў год павялічваецца перакладная кніжная прадукцыя Беларусі. Палітыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перакладны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. перакладны́ перакладна́я перакладно́е перакладны́я
Р. перакладно́га перакладно́й
перакладно́е		 перакладно́га перакладны́х
Д. перакладно́му перакладно́й перакладно́му перакладны́м
В. перакладны́ (неадуш.)
перакладно́га (адуш.)		 перакладну́ю перакладно́е перакладны́я (неадуш.)
перакладны́х (адуш.)
Т. перакладны́м перакладно́й
перакладно́ю		 перакладны́м перакладны́мі
М. перакладны́м перакладно́й перакладны́м перакладны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тлумача́льна-перакладны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тлумача́льна-перакладны́ тлумача́льна-перакладна́я тлумача́льна-перакладно́е тлумача́льна-перакладны́я
Р. тлумача́льна-перакладно́га тлумача́льна-перакладно́й
тлумача́льна-перакладно́е		 тлумача́льна-перакладно́га тлумача́льна-перакладны́х
Д. тлумача́льна-перакладно́му тлумача́льна-перакладно́й тлумача́льна-перакладно́му тлумача́льна-перакладны́м
В. тлумача́льна-перакладны́ (неадуш.)
тлумача́льна-перакладно́га (адуш.)		 тлумача́льна-перакладну́ю тлумача́льна-перакладно́е тлумача́льна-перакладны́я (неадуш.)
тлумача́льна-перакладны́х (адуш.)
Т. тлумача́льна-перакладны́м тлумача́льна-перакладно́й
тлумача́льна-перакладно́ю		 тлумача́льна-перакладны́м тлумача́льна-перакладны́мі
М. тлумача́льна-перакладны́м тлумача́льна-перакладно́й тлумача́льна-перакладны́м тлумача́льна-перакладны́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

переводно́й и перево́дный ​II (от перево́д​II) перакладны́;

переводно́й рома́н перакладны́ рама́н;

переводна́я литерату́ра перакладна́я літарату́ра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прыпо́л ’ніжні пярэдні край сукенкі, кашулі’ (ТСБМ, Мік., Мядзв., Шн. 2, Нас., Байк. і Некр., Др.-Падб., Бяльк., Растарг.; чэрв., Сл. ПЗБ; ТС), перан. ’калені’ (віл., іўеў., чэрв., Сл. ПЗБ), прыпо́лле ’прыпол’ (Гарэц., Байк. і Некр.; Мат. Гом.), пры́пал ’тс’ (Сл. ПЗБ), сюды ж лексемы, якія працягваюць адзначаную семантыку: прыпо́л, прыпо́лле ’аб’ём таго, што можна пакласці ў прыпол ці фартух’ (Нас.), ’мера пры куплі-продажы’ (Інстр. 3). Рус. при́по́л ’крысо адзення; падол’, ’крысо адзення, падол, у які што-небудзь пакладзена’, припо́л ’колькасць чаго-небудзь, якая змяшчаецца ў падоле’, укр. припі́л ’полка ці крысо адзення, згорнутая такім чынам, каб у іх можна было пакласці што-небудзь’, польск. przypole ’фартух’. Ад пры‑ і пала́, гл. Першапачаткова прыпо́л, магчыма, абазначаў пярэдняе палотнішча спадніцы, калі яе рабілі з чатырох нашытых частак, накшталт панёвы; гл., напрыклад, Малчанава, Мат. культ., 140 і наст. Гэта была частка, якая знаходзілася пры по́лах і выкарыстоўвалася, калі ў яе трэба было пакласці што-небудзь; адсюль і пазнейшыя пераносныя значэнні.

Прыпо́л 2 ’частка сахі, перакладная паліца’ (Др.-Падб., Гарэц.), прыпо́лак ’паліца ў сасе’ (Бяльк.; вільн., узд., Сл. ПЗБ), пріпо́лок ’тс’ (петрык., ельск., Маш., Выг.). Рус. смал. припо́лок ’невялікая паліца; палічка ў сасе для лепшага адвалу зямлі’. Утварэнне ад паліца (гл.) з адсячэннем суф. ‑іца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)