перакана́ўча

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
перакана́ўча - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перакана́ўча нареч. убеди́тельно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераканаўча, доказна, важка, аўтарытэтна

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

красамо́ўства, -а, н.

Уменне гаварыць прыгожа і пераканаўча; прамоўніцкі талент.

Валодаць красамоўствам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перакана́льна нареч., см. перакана́ўча

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

доказа́тельно нареч. до́казна; перакана́ўча, перакана́льна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вразуми́тельно нареч. зразуме́ла; я́сна; выра́зна; перакана́ўча, павуча́льна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

убеди́тельно нареч.

1. перакана́ўча;

убеди́тельно говори́ть перакана́ўча гавары́ць;

2. ве́льмі, мо́цна, ве́льмі мо́цна;

убеди́тельно проси́ть ве́льмі (мо́цна, ве́льмі мо́цна) прасі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

красамо́ўства, ‑а, н.

Уменне гаварыць прыгожа і пераканаўча; прамоўніцкі талент. [Мажухіна] валодала сапраўдным дарам красамоўства, умела гаварыць прыгожа, узнёсла і шчыра, па-майстэрску чытала паэтычныя творы. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыто́рыка, ‑і, ДМ ‑рыцы, ж.

Старажытная навука пра аратарскае мастацтва, красамоўства. Выкладанне рыторыкі. // перан. Залішняя прыўзнятасць выказвання, напышлівасць, эфектнасць. Шмат у паэме [А. Александровіча «Цені на сонцы»] голай рыторыкі, якая гучыць не зусім пераканаўча. Хведаровіч.

[Грэч. rhētorikē.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)