перажы́гнуць
‘перажыгнуць каго-небудзь, што-небудзь (перажыгнуць парог) і праз каго-небудзь, што-небудзь, цераз каго-небудзь, што-небудзь (перажыгнуць цераз агонь)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перажы́гну |
перажы́гнем |
| 2-я ас. |
перажы́гнеш |
перажы́гнеце |
| 3-я ас. |
перажы́гне |
перажы́гнуць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
перажы́гнуў |
перажы́гнулі |
| ж. |
перажы́гнула |
| н. |
перажы́гнула |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
перажы́гні |
перажы́гніце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
перажы́гнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Перажы́гаць ’імгненна абгледзіць у розных месцах’ (Нас.). Да пера- і жыг (гл.). Сюды ж перажы́гнуць ’хутка, імгненна пераскочыць вялікую адлегласць’ (Нас.), утворанае, аднак, пры ад’ідэацыі бел. перажыргнуць, пеража́ргаць < перажарга́ць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)