перае́зд, -у і -а, М -дзе, мн. -ы, -аў м.
1. -у, гл. пераехаць.
2. -а. Месца, дзе пераязджаюць цераз што-н.
Чыгуначны п.
|| прым. перае́зны, -ая, -ае.
Пераезная будка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перае́зд
‘дзеянне’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
перае́зд |
| Р. |
перае́зду |
| Д. |
перае́зду |
| В. |
перае́зд |
| Т. |
перае́здам |
| М. |
перае́здзе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
перае́зд
‘месца пераезду’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
перае́зд |
перае́зды |
| Р. |
перае́зда |
перае́здаў |
| Д. |
перае́зду |
перае́здам |
| В. |
перае́зд |
перае́зды |
| Т. |
перае́здам |
перае́здамі |
| М. |
перае́здзе |
перае́здах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
перае́зд м.
1. (род. перае́зду) (действие) перее́зд;
п. у но́вы дом — перее́зд в но́вый дом;
2. (род. перае́зда) (место) перее́зд;
до́ўгі п. — дли́нный перее́зд;
чыгу́начны п. — железнодоро́жный перее́зд
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перае́зд, ‑у і ‑а, М ‑дзе, м.
1. ‑у. Дзеянне паводле дзеясл. пераехаць (у 1, 3 знач.).
2. ‑а. Месца, дзе можна пераехаць цераз што‑н. Як калісьці, і сёння тут натоўпам стаялі прымкнутыя і непрымкнутыя лодкі. Бо з гэтага пераезда лягчэй за ўсё трапіць у бліжэйшыя засажоўскія вёскі. Кірэенка. — Зрабіце пераезд цераз траншэі, — папярэдзіў Саўка. Федасеенка. // Месца перасячэння чыгуначных пуцей шасейнай дарогай. Гэта быў звычайны чыгуначны пераезд, якіх шмат параскідана на сталёвых шляхах зямлі. Быкаў. Не ідзе, а ляціць паравоз, і толькі мільгаюць паабапал пераезды, слупы, паласатыя вёрсты. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перае́хаць, -е́ду, -е́дзеш, -е́дзе; -е́дзь; зак.
1. што і цераз што. Праехаць цераз што-н., на другі бок чаго-н.
П. гасцінец.
2. каго-што. Праехаўшы па кім-, чым-н., раздушыць, пакалечыць.
Машына пераехала чалавека.
3. Перасяліцца, перабрацца.
П. у новы дом.
|| незак. пераязджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. перае́зд, -у, М -дзе, м. (да 1 і 3 знач.).
|| прым. перае́зны, -ая, -ае (да 1 і 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пярэ́бары, -аў (разм.).
Пераезд, перасяленне.
П. на новае месца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перее́зд
1. в разн. знач. перае́зд, -ду м.;
2. (железнодорожный) перае́зд, -да м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Перала́зіны ’пераезд у новы дом’ (Нас.) — у выніку кантамінацыі лексем пераход і ўлазіны ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вы́брэд ’брод, пераход ці пераезд праз возера ці раку’ (Чэрн.); ’пакрытая вадой лясная дарога’ (беласт., «Ніва», 1974 г.). Да брод, брысці́ (гл.); параўн. ву́бродок ’тс’ (КСТ).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)