перадзыга́ць
‘перадзыгаць каго-небудзь, што-небудзь (перадзыгаць парог) і праз каго-небудзь, што-небудзь, цераз каго-небудзь, што-небудзь (перадзыгаць цераз агонь)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перадзыга́ю |
перадзыга́ем |
| 2-я ас. |
перадзыга́еш |
перадзыга́еце |
| 3-я ас. |
перадзыга́е |
перадзыга́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
перадзыга́ў |
перадзыга́лі |
| ж. |
перадзыга́ла |
| н. |
перадзыга́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
перадзыга́й |
перадзыга́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
перадзыга́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Перадзыга́ць ’пераскокваць’ (Сцяшк. Сл.), перадзы́гнуць ’пераскочыць’ (Скарбы). Да пера- (гл.) і дзыгаць, якое, магчыма, з польск. беласт. dżygać ’скакаць; хутка бегчы’, параўн. джг̆аць (гл.): сувязь з літ. dýgti ’бегчы, калоць; расці’ (Лаўчутэ, Балтизмы, 141) з-за фармальных адрозненняў неабавязковая.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Перацыгну́ць ’пераскочыць’ (дзятл., Сцяшк. Сл.). Да пера- (гл.) і ’цыгань — глухі варыянт да дзыгаць. гл. перадзыгаць, перадзыгпуць ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)