перагі́нуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - перагі́нем
2-я ас. - перагі́неце
3-я ас. перагі́не перагі́нуць
Прошлы час
м. перагі́нуў перагі́нулі
ж. перагі́нула
н. перагі́нула
Дзеепрыслоўе
прош. час перагі́нуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перагі́нуць сов. переги́бнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перагі́нуць, ‑не; ‑нем, ‑неце, ‑нуць; зак.

Загінуць — пра ўсіх, многіх або пра ўсё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)