перагі́нуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
перагі́нем |
| 2-я ас. |
- |
перагі́неце |
| 3-я ас. |
перагі́не |
перагі́нуць |
| Прошлы час |
| м. |
перагі́нуў |
перагі́нулі |
| ж. |
перагі́нула |
| н. |
перагі́нула |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
перагі́нуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перагі́нуць сов. переги́бнуть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перагі́нуць, ‑не; ‑нем, ‑неце, ‑нуць; зак.
Загінуць — пра ўсіх, многіх або пра ўсё.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)