пераго́нны гл. перагнаць, перагон¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пераго́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пераго́нны пераго́нная пераго́ннае пераго́нныя
Р. пераго́ннага пераго́ннай
пераго́ннае		 пераго́ннага пераго́нных
Д. пераго́ннаму пераго́ннай пераго́ннаму пераго́нным
В. пераго́нны (неадуш.)
пераго́ннага (адуш.)		 пераго́нную пераго́ннае пераго́нныя (неадуш.)
пераго́нных (адуш.)
Т. пераго́нным пераго́ннай
пераго́ннаю		 пераго́нным пераго́ннымі
М. пераго́нным пераго́ннай пераго́нным пераго́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пераго́нны в разн. знач. перего́нный;

п. апара́т — перего́нный аппара́т;

~нная ху́ткасць (ско́расць) — перего́нная ско́рость

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераго́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да перагонкі (у 2 знач.). Перагонныя заводы. // Які прызначаны, служыць для перагонкі. Перагонны апарат.

2. Які мае адносіны да перагону ​1 (у 1 знач.), перагонкі (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераго́н, -у, м.

1. гл. перагнаць.

2. мн. -ы, -аў. Участак чыгункі паміж дзвюма станцыямі.

|| прым. пераго́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перагна́ць, -ганю́, -го́ніш, -го́ніць; -гані; -гна́ны; зак.

1. каго-што. Гонячы, перамясціць; пераправіць.

П. кароў на другое поле.

П. лодкі на другі бераг.

2. каго-што. Тое, што і абагнаць (у 1 знач.).

Легкавая машына перагнала грузавую.

П. у поспехах (перан.).

3. што. Апрацаваць, раздзяляючы на састаўныя часткі награваннем, кіпячэннем.

П. нафту.

|| незак. пераганя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. пераго́н, -у, м. (да 1 знач.) і пераго́нка, -і, ДМ -нцы, ж. (да 1 і 3 знач.).

|| прым. пераго́нны, -ая, -ае (да 1 і 3 знач.) і пераго́начны, -ая, -ае (да 3 знач.).

Перагонны апарат.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перего́нный пераго́нны;

перего́нный куб пераго́нны куб;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

куб², -а, мн. кубы́, -о́ў, м.

Пасудзіна цыліндрычнай формы для перагонкі або кіпячэння вадкасці; тытан.

Перагонны к.

|| прым. кубавы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

куб​II (сосуд) куб, род. ку́ба м.;

перего́нный куб пераго́нны куб.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Нале́мбік ’слабіцельнае’ (Бяльк.). Відаць, са спалучэння на алембік (перагнаць), параўн. у слоўніку Насовіча пад алёмбік ’перагонны апарат, рэторта, куб’, вядомае з XVII ст.; ст.-бел. алембикъ (олембикъ) запазычана (Булыка, Лекс. запазыч., 94) са ст.-польск. alembik (< лац. alambicum, ад араб. al‑ ’aribiq).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)