перагарчы́ць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перагарчу́ |
перагарчы́м |
| 2-я ас. |
перагарчы́ш |
перагарчыце́ |
| 3-я ас. |
перагарчы́ць |
перагарча́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
перагарчы́ў |
перагарчы́лі |
| ж. |
перагарчы́ла |
| н. |
перагарчы́ла |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
перагарчы́ўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перагарчы́ць сов. перегорчи́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перагарчы́ць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.
Зрабіць вельмі горкім, перабавіўшы ў страву горкай прыправы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перегорчи́ть сов., разг. перагарчы́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)