перавазі́ць, -важу́, -во́зіш, -во́зіць; -во́жаны; зак., каго-што.

Возячы, паступова перавезці, пераправіць.

П. усю цэглу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перавазі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пераважу́ пераво́зім
2-я ас. пераво́зіш пераво́зіце
3-я ас. пераво́зіць пераво́зяць
Прошлы час
м. перавазі́ў перавазі́лі
ж. перавазі́ла
н. перавазі́ла
Загадны лад
2-я ас. перавазі́ перавазі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час перавазі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перавазі́ць сов.

1. (перевезти всё, всех) перевози́ть;

2. разг. (всех, многих) переката́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перавазі́ць, ‑важу, ‑возіш, ‑возіць; зак., каго-што.

Возячы, паступова перавезці, пераправіць усё, многае або ўсіх, многіх. Перавазіць усе снапы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перевози́ть​II сов. перавазі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераво́жаны перевезённый; см. перавазі́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

переката́ть сов., разг.

1. (катя, переместить многое) перакача́ць;

2. (покатать всех, многих) пераката́ць, паката́ць, перавазі́ць;

3. (бельё и т. п.) перакача́ць, пакача́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пра́вы ​1, ‑ая, ‑ае.

1. Размешчаны з таго боку, які з’яўляецца процілеглым леваму. [Палкоўнік] сунуў правую руку ў кішэню і насцярожана азірнуўся. Паслядовіч. Праз правае плячо звесілася цяжкая светлая каса. Корбан. Трэба пераправу Па вадзе зрабіць, Каб па бераг правы Ўсіх перавазіць. Бядуля.

2. Рэакцыйны, кансерватыўны, варожы перадавым плыням у палітычным і грамадскім жыцці (ад традыцыйнага размяшчэння членаў рэакцыйных партый у правай ад старшыні частцы зала). Правая партыя. // (у знач. наз. пра́выя, ‑ы́х). Людзі з кансерватыўнымі, рэакцыйнымі поглядамі. // Які варожа адносіцца да палітыкі камуністычнай партыі ўнутры самой партыі, капітулянцкі. Перамога сацыялізма была дасягнута ва ўпорнай барацьбе супраць трацкістаў і правых капітулянтаў. «Звязда».

пра́вы ​2, ‑ая, ‑ае.

1. Справядлівы, праўдзівы. Чым мне быць у нямецкай няволі, Лепш у правым загінуць баю. Астрэйка.

2. Не вінаваты, які дзейнічае па праўдзе. За яго палезу ў бойку — Вінаваты ён ці правы Мне ўсё роўна: ён мой друг! Панчанка.

3. часцей кар. ф. (праў, права́). Які правільна, беспамылкова думае, гаворыць. Андрэй Міхайлавіч адчуваў, што Гогіберыдзе правы ад першага свайго слова да апошняга, што не мае сёння будучыні ягоны праект. Самуйлёнак. — Пракапенка праў па-свойму, — сказаў Андрэй Давыдавіч, — а Гурба — па-свойму. Кулакоўскі.

•••

Правая рука чыя гл. рука.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)