пе́нсія, -і, мн. -і, -сій, ж.

Грашовае забеспячэнне за выслугу гадоў, па інваліднасці, непрацаздольнасці і пад.

Выйсці на пенсію.

|| прым. пенсіённы, -ая, -ае.

П. ўзрост (па дасягненні якога належыць пенсія).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пе́нсія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пе́нсія пе́нсіі
Р. пе́нсіі пе́нсій
Д. пе́нсіі пе́нсіям
В. пе́нсію пе́нсіі
Т. пе́нсіяй
пе́нсіяю		 пе́нсіямі
М. пе́нсіі пе́нсіях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пе́нсія ж. пе́нсия;

персана́льная п. — персона́льная пе́нсия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пе́нсія, ‑і, ж.

1. Перыядычнае, звычайна штомесячнае, грашовае забеспячэнне ў старасці, у выпадку страты працаздольнасці і пад. [Даніла Сцяпанавіч Карнееў] атрымліваў ад дзяржавы пенсію і карыстаўся агульнай павагай з боку аднавяскоўцаў. Залескі.

2. Уст. Заработная плата.

•••

Персанальная пенсія — пенсія асобным грамадзянам СССР за асаблівыя працоўныя і інш. заслугі, якая прадугледжвае пэўныя льготы.

Выйсці на пенсію гл. выйсці.

[Ад лац. pensio — плацеж.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пе́нсія, пэ́нсія, пэ́нсыя ’штомесячнае грашовае забеспячэнне ў старасці, заработная плата’ (ТСБМ, Яруш., Сл. ПЗБ), ’жалаванне, узнагарода’ (Шпіл.). З польск. pensja, penzja ’сталае гадавое жалаванне, плата’, якое з лац. pēnsio ’ўзнагароджанне, плата, плацеж’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

інвалі́днасць, -і, ж.

Стан інваліда, непрацаздольнасць.

Пенсія па інваліднасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пажыццёвы, -ая, -ае.

Да канца жыцця.

Пажыццёвая пенсія.

|| наз. пажыццёвасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пе́нсия пе́нсія, -сіі ж.;

персона́льная пе́нсия персана́льная пе́нсія.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пажыццёвы пожи́зненный;

~вая пе́нсія — пожи́зненная пе́нсия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

інвалі́днасць, ‑і, ж.

Стан інваліда; непрацаздольнасць. Дэмабілізавацца па інваліднасці. Пенсія па інваліднасці. Мець інваліднасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)