пельме́ні, -яў, адз. -ме́нь, -я, м.

Кулінарны выраб — род маленькіх піражкоў з прэснага цеста, начыненых мясным або рыбным фаршам і адвараных у кіпетні.

Сібірскія п.

|| прым. пельме́нны, -ая, -ае.

П. цэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пельме́ні, -няў (ед. пельме́нь м.) кул. пельме́ни

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пельме́ні, ‑яў; адз. пельмень, ‑я, м.

Кулінарны выраб у выглядзе маленькіх піражкоў з прэснага цеста, начыненых мясным або рыбным фаршам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пельме́ні ’маленькія піражкі з цеста, начыненыя мясным або рыбным фаршам’ (ТСБМ). З рус. пельме́ні, якое з комі pelʼńań < комі, удм. pel ’вуха’, ńań ’хлеб’ — назва паводле формы, падобнай да вуха, гл. Папоў, Из истории, 28; Фасмер, 3, 230.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пельме́нь

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пельме́нь пельме́ні
Р. пельме́ня пельме́няў
Д. пельме́ню пельме́ням
В. пельме́нь пельме́ні
Т. пельме́нем пельме́нямі
М. пельме́ні пельме́нях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пельме́нная, -ай, мн. -ыя, -ых, ж.

Сталовая, у якой пельмені з’яўляюцца абавязковай стравай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пельме́ни мн., кул. пельме́ні, -няў, ед. пельме́нь, -ня м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пельме́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да пельменяў.

2. у знач. наз. пельме́нная, ‑ай, ж. Сталовая, у якой пельмені з’яўляюцца абавязковай стравай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

салёны, -ая, -ае.

1. Насычаны соллю, які ўтрымлівае ў сабе соль.

Салёнае мора.

2. Пасолены з перавышэннем нормы.

С. блін.

Салёныя пельмені.

3. Прыгатаваны ў растворы солі ў запас.

Салёныя грыбы.

4. перан. Дасціпны да рэзкасці, непрыстойнасці (разм.).

С. анекдот.

С. жарт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Тэйга́ні ‘пельмені’ (Сл. Брэс.). Хутчэй за ўсё, запазычана вусным шляхам з ід. tejgi ‘клёцка’, аформленага як назоўнік у мн. л. (гл. Астравух, Ідыш-бел. сл., 792), вытворнага ад ід. teig, tojg ‘цеста’ з ням. Teig ‘тс’, параўн. ням. Teigtasche ‘пельмень’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)