плюшч, -у́, м.

Паўзучая расліна, якая абвіваецца вакол сваёй апоры.

|| прым. плю́шчавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

талакня́нка, -і, ДМ -нцы, ж.

Вечназялёная паўзучая расліна сямейства верасовых з бела-ружовымі кветкамі і чырвонымі ягадамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

талакня́нка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.

Вечназялёная паўзучая расліна сямейства верасовых з бела-ружовымі кветкамі і чырвонымі ягадамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўзу́чы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паўзу́чы паўзу́чая паўзу́чае паўзу́чыя
Р. паўзу́чага паўзу́чай
паўзу́чае		 паўзу́чага паўзу́чых
Д. паўзу́чаму паўзу́чай паўзу́чаму паўзу́чым
В. паўзу́чы (неадуш.)
паўзу́чага (адуш.)		 паўзу́чую паўзу́чае паўзу́чыя (неадуш.)
паўзу́чых (адуш.)
Т. паўзу́чым паўзу́чай
паўзу́чаю		 паўзу́чым паўзу́чымі
М. паўзу́чым паўзу́чай паўзу́чым паўзу́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паўзу́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паўзу́чы паўзу́чая паўзу́чае паўзу́чыя
Р. паўзу́чага паўзу́чай
паўзу́чае		 паўзу́чага паўзу́чых
Д. паўзу́чаму паўзу́чай паўзу́чаму паўзу́чым
В. паўзу́чы (неадуш.)
паўзу́чага (адуш.)		 паўзу́чую паўзу́чае паўзу́чыя (неадуш.)
паўзу́чых (адуш.)
Т. паўзу́чым паўзу́чай
паўзу́чаю		 паўзу́чым паўзу́чымі
М. паўзу́чым паўзу́чай паўзу́чым паўзу́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

плюшч, ‑у, м.

Паўзучая расліна, якая абвіваецца вакол сваёй апоры. Над ганачкам павісаў гірляндамі плюшч — ён разросся так густа і нізка, што зусім закрыў дзверы. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раслі́на ж. расте́ние ср.;

аднагадо́вая р. — одноле́тнее расте́ние;

паўзу́чая р. — ползу́чее расте́ние;

вадзяна́я р. — водяно́е расте́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расте́ние ср. раслі́на, -ны ж.;

одноле́тнее расте́ние аднагадо́вая раслі́на;

ползу́чее расте́ние паўзу́чая раслі́на;

водяно́е расте́ние вадзяна́я раслі́на;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Культа́нка ’гудайера паўзучая, Goodyera repens L.’ (Кіс). Семантычная сувязь з куляць? (гл.) відавочная, але словаўтварэнне незразумелае. Ці не кантамінацыя з альтанка (гл.)?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мядок, медок ’канюшына лугавая, Trifolium pratense L.’ (стол., Бейл.; Бяльк.). Рус. вяц. медок ’канюшына раллявая’, ’канюшына паўзучая’. Да мёд (гл.). Параўн. і іншыя назвы: мядуніца, мядунка (гл.). Названы паводле салодкага смаку нектару ў кветках.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)