паўжывы́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паўжывы́ паўжыва́я паўжыво́е паўжывы́я
Р. паўжыво́га паўжыво́й
паўжыво́е		 паўжыво́га паўжывы́х
Д. паўжыво́му паўжыво́й паўжыво́му паўжывы́м
В. паўжывы́ (неадуш.)
паўжыво́га (адуш.)		 паўжыву́ю паўжыво́е паўжывы́я (неадуш.)
паўжывы́х (адуш.)
Т. паўжывы́м паўжыво́й
паўжыво́ю		 паўжывы́м паўжывы́мі
М. паўжывы́м паўжыво́й паўжывы́м паўжывы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паўжывы́ полуживо́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўжывы́, ‑ая, ‑ое.

Чуць жывы, блізкі да смерці. [Заложнікаў] выводзілі па тры, па чатыры чалавекі, знясіленых, паўжывых, некаторых зусім непрытомных ад голаду, ад катаванняў. Лынькоў. // Які страціў сілы, аслабеў ад якіх‑н. перажыванняў. Паўжывы ад страху.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)