пашто́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -то́вак, ж.

1. Спецыяльная паштовая картка для адкрытага пісьма.

2. Картка такога фармату з якім-н. малюнкам.

Калекцыя паштовак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пашто́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пашто́ўка пашто́ўкі
Р. пашто́ўкі пашто́вак
Д. пашто́ўцы пашто́ўкам
В. пашто́ўку пашто́ўкі
Т. пашто́ўкай
пашто́ўкаю		 пашто́ўкамі
М. пашто́ўцы пашто́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пашто́ўка ж. откры́тка, откры́тое письмо́, почто́вая ка́рточка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пашто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы; Р мн. ‑товак; ж.

Паштовая картка для адкрытага пісьма; паштовая картка з якім‑н. малюнкам. [Юзік:] Напісаў я табе з дарогі адну паштоўку, ды, мусіць, яна не дайшла да цябе. Крапіва. У пралёце стаялі сталы з раскладзенымі на іх кнігамі, сшыткамі, школьнымі дзённікамі, маляўнічымі паштоўкамі. Карпаў. — Цяпер пабудаваны новы горад. Ды я магу вам паштоўкі паказаць, у мяне акурат ёсць з відамі Мінска. Арабей. // Разм. Фатаграфічная картка такога памеру. [Дошка гонару] была невялікая памерам, і фотакарткі на ёй таксама былі невялікія — звычайныя паштоўкі. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Паштоўка ’адкрытае пісьмо’ (ТСБМ). З польск. pocztówka ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

віншава́льны, -ая, -ае.

Які ўтрымлівае віншаванні.

Віншавальная паштоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

откры́тка пашто́ўка, -кі ж., адкры́тка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адкры́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Паштовая картка для адкрытага пісьма; паштоўка. // Фатаграфічная картка такога ж памеру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

почто́вый пашто́вы;

почто́вая ма́рка пашто́вая ма́рка;

почто́вая ка́рточка пашто́ўка;

почто́вый перево́д пашто́вы пераво́д;

почто́вый я́щик пашто́вая скры́нка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ра́каўка ’ракаўстойлівы гатунак бульбы’ (брагін., Мат. Гом.), рако́ўка (ПСл), ра́кавы ’акрэсленне да гатунку бульбы’ (Мат. Гом.). Імаверна, назва створана ад ракаўстойлівы гатунак (бульбы) шляхам сцяжэння ў адно слова пры дапамозе суф. ‑оўка/‑аўка, як паштоўка < паштовая картка, або з-за вузлаватасці клубняў.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)