пашто́вы гл. пошта.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пашто́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пашто́вы пашто́вая пашто́вае пашто́выя
Р. пашто́вага пашто́вай
пашто́вае		 пашто́вага пашто́вых
Д. пашто́ваму пашто́вай пашто́ваму пашто́вым
В. пашто́вы (неадуш.)
пашто́вага (адуш.)		 пашто́вую пашто́вае пашто́выя (неадуш.)
пашто́вых (адуш.)
Т. пашто́вым пашто́вай
пашто́ваю		 пашто́вым пашто́вымі
М. пашто́вым пашто́вай пашто́вым пашто́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пашто́вы почто́вый;

~вая ма́рка — почто́вая ма́рка;

п. пераво́д — почто́вый перево́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пашто́вы, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з поштай, з перасылкай пісьмаў, пасылак, грошай і пад. Паштовая сувязь. Паштовае агенцтва. □ Мне трэба .. напісаць пісьмо аднаму чалавеку, але я не ведаў, ці ёсць там у іх паштовае аддзяленне, ці трэба пісаць на горад. Чорны. // Прызначаны для адпраўленняў па пошце (пісьмаў, пасылак і пад.). Паштовыя маркі. Паштовы поезд. Паштовая скрынка. // Які абслугоўвае пошту. Паштовы служачы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́шта, -ы, ДМ -шце, ж.

1. Установа для перасылкі пісем, лёгкіх грузаў, грошай і пад., а таксама будынак, дзе яна размяшчаецца.

Работнікі пошты.

Здаць бандэроль на пошту.

2. Перасылка, дастаўка сродкамі гэтай установы.

Паслаць пісьмо па пошце.

3. Тое, што дастаўлена гэтай установай (пісьмы, пасылкі).

Разносіць пошту.

4. Такая ж установа, якая займалася адначасова рэгулярнай перавозкай пасажыраў у конных экіпажах (гіст.).

○

Палявая пошта —

1) воінская фельд’егерская паштовая сувязь;

2) закадзіраванае найменне вайсковай часці.

|| прым. пашто́вы, -ая, -ае.

Паштовая скрынка.

П. вагон (для перавозкі пошты). Ехаць на паштовых (у мінулым: ехаць на конях, што належалі пошце).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вае́нна-пашто́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вае́нна-пашто́вы вае́нна-пашто́вая вае́нна-пашто́вае вае́нна-пашто́выя
Р. вае́нна-пашто́вага вае́нна-пашто́вай
вае́нна-пашто́вае		 вае́нна-пашто́вага вае́нна-пашто́вых
Д. вае́нна-пашто́ваму вае́нна-пашто́вай вае́нна-пашто́ваму вае́нна-пашто́вым
В. вае́нна-пашто́вы (неадуш.)
вае́нна-пашто́вага (адуш.)		 вае́нна-пашто́вую вае́нна-пашто́вае вае́нна-пашто́выя (неадуш.)
вае́нна-пашто́вых (адуш.)
Т. вае́нна-пашто́вым вае́нна-пашто́вай
вае́нна-пашто́ваю		 вае́нна-пашто́вым вае́нна-пашто́вымі
М. вае́нна-пашто́вым вае́нна-пашто́вай вае́нна-пашто́вым вае́нна-пашто́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паштаві́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

Паштовы работнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

квіт, -а́, М квіце́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

Квітанцыя.

Паштовы к.

|| прым. квіто́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

штэ́мпель, -я, мн. -і, -яў, м.

Від пячаткі з выпуклым адбіткам або надпісам, а таксама адбітак, зроблены такой пячаткай.

Паштовы ш.

|| прым. штэ́мпельны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

почто́вый пашто́вы;

почто́вая ма́рка пашто́вая ма́рка;

почто́вая ка́рточка пашто́ўка;

почто́вый перево́д пашто́вы пераво́д;

почто́вый я́щик пашто́вая скры́нка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)