па́шпартны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. па́шпартны па́шпартная па́шпартнае па́шпартныя
Р. па́шпартнага па́шпартнай
па́шпартнае
па́шпартнага па́шпартных
Д. па́шпартнаму па́шпартнай па́шпартнаму па́шпартным
В. па́шпартны (неадуш.)
па́шпартнага (адуш.)
па́шпартную па́шпартнае па́шпартныя (неадуш.)
па́шпартных (адуш.)
Т. па́шпартным па́шпартнай
па́шпартнаю
па́шпартным па́шпартнымі
М. па́шпартным па́шпартнай па́шпартным па́шпартных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

па́шпартны па́спортный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́шпартны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пашпарта. Пашпартны бланк. // Звязаны з выдачай пашпартоў. Пашпартны стол. Пашпартная сістэма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́шпарт, -а, М -рце, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Афіцыйны дакумент устаноўленага ўзору, які сведчыць асобу яго ўладальніка.

Замежны п.

2. Рэгістрацыйны дакумент машыны, будынка, апарата, прадмета гаспадарчага абсталявання і пад.

П. кватэры.

П. тэлевізара.

П. завода.

|| прым. па́шпартны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэгістрацы́йна-па́шпартны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэгістрацы́йна-па́шпартны рэгістрацы́йна-па́шпартная рэгістрацы́йна-па́шпартнае рэгістрацы́йна-па́шпартныя
Р. рэгістрацы́йна-па́шпартнага рэгістрацы́йна-па́шпартнай
рэгістрацы́йна-па́шпартнае
рэгістрацы́йна-па́шпартнага рэгістрацы́йна-па́шпартных
Д. рэгістрацы́йна-па́шпартнаму рэгістрацы́йна-па́шпартнай рэгістрацы́йна-па́шпартнаму рэгістрацы́йна-па́шпартным
В. рэгістрацы́йна-па́шпартны (неадуш.)
рэгістрацы́йна-па́шпартнага (адуш.)
рэгістрацы́йна-па́шпартную рэгістрацы́йна-па́шпартнае рэгістрацы́йна-па́шпартныя (неадуш.)
рэгістрацы́йна-па́шпартных (адуш.)
Т. рэгістрацы́йна-па́шпартным рэгістрацы́йна-па́шпартнай
рэгістрацы́йна-па́шпартнаю
рэгістрацы́йна-па́шпартным рэгістрацы́йна-па́шпартнымі
М. рэгістрацы́йна-па́шпартным рэгістрацы́йна-па́шпартнай рэгістрацы́йна-па́шпартным рэгістрацы́йна-па́шпартных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

па́спортный па́шпартны;

па́спортный стол па́шпартны стол.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стол, стала́, мн. сталы́, стало́ў, м.

1. Прадмет мэблі ў выглядзе шырокай гарызантальнай дошкі на высокіх падпорах, ножках.

Пісьмовы с.

Сесці за сталы.

Перагаворы за круглым сталом (перан.: пры поўным раўнапраўі бакоў).

2. Прадмет спецыяльнага абсталявання або частка станка падобнай формы.

Аперацыйны с.

3. адз. Страва, ежа, тое, што падаюць для яды.

Затраты на с.

Разнастаіць с.

4. Від стравы, ежы; рэжым харчавання.

Мясны с.

Дыетычны с.

Вегетарыянскі с.

5. які або чаго. Аддзел ва ўстанове, а таксама сама ўстанова, якая займаецца спецыяльным колам пытанняў

С. даведак.

Пашпартны с.

|| памянш. сто́лік, -а, мн. -і, -аў, м. (да 1 знач.).

|| прым. стало́вы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стол, стала, м.

1. Прадмет мэблі ў выглядзе шырокай гарызантальнай дошкі на высокіх падпорах (ножках), часам з шуфлядамі, тумбачкамі, на які кладуць, ставяць што‑н. Пісьмовы стол. Кухонны стол. Чарцёжны стол. □ З поля гадзінкаю шэрай Вярнуся, сяджу за сталом, Краплюся паціху вячэрай, Лучынка міргае агнём. Купала. Маці паставіла на стол усяго, што толькі было ў іх. Чорны. Зайшоў у свае сцены, і тут табе ўсё: вось твой стол, сядай за яго і што хочаш — еш, чытай, пішы, лічы. Ракітны.

2. У выразах, якія абазначаюць: прыём ежы, яда. За сталом (у час яды). Садзіцца за стол (садзіцца есці). Уставаць з-за стала (уставаць, кончыўшы есці). Ісці да стала (ісці есці). Запрашаць да стала (запрашаць есці). Накрыць (на) стол (прыгатаваць усё для яды). Прыбраць са стала (пасля яды прыбраць посуд, рэшткі яды). Сабраць на стол (прыгатаваць, паставіць усё неабходнае для яды). □ Не хачу з імі [багатымі] быць за сталом, На сваё паніжэнне глядзець, Як, мінаючы чаркай з віном, Ад парогу накажуць сядзець. Купала. Адным словам, Сымон Карызна сеў за стол у добрым гуморы. Зарэцкі. Стол накрылі ў пакоі, які займалі немцы. Новікаў. // Сталаванне, харчаванне. К вечару другога дня .. [Кастравіцкі] знайшоў сабе стол — у вёсачцы, размешчанай па суседству з біястанцыяй. Навуменка.

3. Страва, ежа; тое, што гатуюць, падаюць для яды. Затраты на стол. Рабіць разнастайныя свой стол. // з азначэннем. Від стравы, ежы; рэжым харчавання. Вегетарыянскі стол. Дыетычны стол.

4. які або чаго. Аддзел ва ўстанове, а таксама сама ўстанова, якія займаюцца спецыяльным колам пытанняў. Стол рэгістрацыі шлюбаў у ЗАГСе. Стол даведак. Пашпартны стол. // Форма абслугоўвання насельніцтва. Стол заказаў. Стол раскрою.

•••

Адрасны стол — установа, якая рэгіструе асоб, што пражываюць у пэўнай мясцовасці, і выдае даведкі пра іх месцажыхарства.

Стол знаходак — установа, у якую здаюць знойдзеным рэчы для перадачы іх уладальнікам.

За круглым сталом — пра сустрэчу, нараду і пад., калі ўдзельнікі маюць аднолькавыя правы і пры абмеркаванні якіх‑н. пытанняў выказваюцца ў пэўным парадку.

Пад стол пяшком хадзіць гл. хадзіць.

Садзіць за стол гл. садзіць.

Царскі стол — пра багаты пачастунак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)