пашвэ́ндацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пашвэ́ндаюся |
пашвэ́ндаемся |
| 2-я ас. |
пашвэ́ндаешся |
пашвэ́ндаецеся |
| 3-я ас. |
пашвэ́ндаецца |
пашвэ́ндаюцца |
| Прошлы час |
| м. |
пашвэ́ндаўся |
пашвэ́ндаліся |
| ж. |
пашвэ́ндалася |
| н. |
пашвэ́ндалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пашвэ́ндайся |
пашвэ́ндайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пашвэ́ндаўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пашвэ́ндацца сов., разг. пошля́ться, пошата́ться, поболта́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пашвэ́ндацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм. Швэндацца некаторы час. Сонца яшчэ стаяла высока і можна было з гадзіну пашвэндацца па байдзінскіх нетрах. Скрыган.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нашвэ́ндацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. (разм.).
Пашвэндацца доўга; набадзяцца.
Н. за дзень.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пошля́ться сов., прост. пабадзя́цца, пашвэ́ндацца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нашвэ́ндацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм. Пашвэндацца доўга; набадзяцца. — Нікуды ён не пойдзе! Хопіць, нашвэндаўся! — ..адказваю я за Додзіка. — Няма яму часу бадзяцца! Мехаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пошата́ться
1. пахіста́цца, пакалыва́цца, паківа́цца;
2. (побродить без дела) разг. пабадзя́цца, пашвэ́ндацца, паблука́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Пераблукуня́цца ’паблукаць, пашвэндацца’ (Нас.), піріблукуня́ць, піріблутуня́цца ’праблукаць’ (Юрч. СНЛ). Да пера- (гл.) і блукуняцца ’блудзіць, швэндацца’, якое да блука́ць (гл.); суфікс ‑ун‑я‑, у якім ‑у‑ узнікла ў выніку прыпадабнення; генетычна суадносіцца з літ. ‑inė́‑ параўн. dramblinė́ti, blinkinė́ti, blydinė́ti, klaikinė́ti ’сноўдацца, блукаць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)