пачці́вы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пачці́вы |
пачці́вая |
пачці́вае |
пачці́выя |
| Р. |
пачці́вага |
пачці́вай
пачці́вае |
пачці́вага |
пачці́вых |
| Д. |
пачці́ваму |
пачці́вай |
пачці́ваму |
пачці́вым |
| В. |
пачці́вы (неадуш.)
пачці́вага (адуш.) |
пачці́вую |
пачці́вае |
пачці́выя (неадуш.)
пачці́вых (адуш.) |
| Т. |
пачці́вым |
пачці́вай
пачці́ваю |
пачці́вым |
пачці́вымі |
| М. |
пачці́вым |
пачці́вай |
пачці́вым |
пачці́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пачці́вы, -ая, -ае.
1. Паважны, шаноўны, добразычлівы; які выказвае павагу, пашану да каго-н.
П. чалавек.
П. паклон.
Пачціва (прысл.) прывітацца.
2. перан. Вялікі, значны (разм.).
На пачцівай адлегласці.
|| наз. пачці́васць, -і, ж. (да 1 знач.).
Праяўляць п. да каго-н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пачці́вы почти́тельный, учти́вый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пачці́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Паважны, шаноўны, паважаны, добразычлівы. Сцяпана ведалі ўсе як пачцівага і даволі памяркоўнага чалавека. Кавалёў. // Які выказвае павагу, пашану да каго‑н. Сцяпанаў прывітаў .. [жанчыну] пачцівым паклонам. Васілевіч. У пачцівым маўчанні мы праслухалі мелодыю, што адбівалі званы. Краўчанка.
2. перан. Разм. Значны (аб адлегласці, памеры і пад.). Студэнты малодшых курсаў, якія ў час лекцый прыходзілі сюды на фізпрактыку, з пачцівай адлегласці разглядаючы пакуль што незразумелую ім канструкцыю, заўважалі, як яна з кожным днём змяняецца. Шахавец. Стоячы на даволі пачцівай адлегласці ад [дзяўчыны],.. я сціпла адказаў: — Дырэктар нам і загадаў, каб мы ўночы не адпусцілі дзяўчат адных, абавязкова праводзілі да самага дому. Дубоўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Пачці́вы, пацці́вы ’паважаны, шаноўны’, ’значны’ (ТСБМ, Гарэц., Яруш., Грыг., Нас., Касп.). З польск. poczciwy, poćciwy ’тс’. Да po‑ і čьti‑/čet‑/čit‑ (гл. чэсць, чыта́ць).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
учти́вый пачці́вы; (вежливый) даліка́тны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
міло́рд, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.
Ветліва-пачцівы зварот у англічан да мужчыны з прывілеяваных класаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кні́ксен, -а, мн. -ы, -аў, м.
Пачцівы паклон з прысяданнем перад старэйшым; рэверанс (у 1 знач.).
Зрабіць к.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
эфе́ндзі, нескл., м.
Пачцівы зварот да мужчын у Турцыі.
[Тур.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сэр, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Пачцівы зварот да мужчыны ў Вялікабрытаніі і ЗША.
2. Адзін з дваранскіх тытулаў, а таксама асоба, якая носіць гэты тытул.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)