пачці́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пачці́вы пачці́вая пачці́вае пачці́выя
Р. пачці́вага пачці́вай
пачці́вае		 пачці́вага пачці́вых
Д. пачці́ваму пачці́вай пачці́ваму пачці́вым
В. пачці́вы (неадуш.)
пачці́вага (адуш.)		 пачці́вую пачці́вае пачці́выя (неадуш.)
пачці́вых (адуш.)
Т. пачці́вым пачці́вай
пачці́ваю		 пачці́вым пачці́вымі
М. пачці́вым пачці́вай пачці́вым пачці́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пачці́вы, -ая, -ае.

1. Паважны, шаноўны, добразычлівы; які выказвае павагу, пашану да каго-н.

П. чалавек.

П. паклон.

Пачціва (прысл.) прывітацца.

2. перан. Вялікі, значны (разм.).

На пачцівай адлегласці.

|| наз. пачці́васць, -і, ж. (да 1 знач.).

Праяўляць п. да каго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пачці́вы почти́тельный, учти́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пачці́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Паважны, шаноўны, паважаны, добразычлівы. Сцяпана ведалі ўсе як пачцівага і даволі памяркоўнага чалавека. Кавалёў. // Які выказвае павагу, пашану да каго‑н. Сцяпанаў прывітаў .. [жанчыну] пачцівым паклонам. Васілевіч. У пачцівым маўчанні мы праслухалі мелодыю, што адбівалі званы. Краўчанка.

2. перан. Разм. Значны (аб адлегласці, памеры і пад.). Студэнты малодшых курсаў, якія ў час лекцый прыходзілі сюды на фізпрактыку, з пачцівай адлегласці разглядаючы пакуль што незразумелую ім канструкцыю, заўважалі, як яна з кожным днём змяняецца. Шахавец. Стоячы на даволі пачцівай адлегласці ад [дзяўчыны],.. я сціпла адказаў: — Дырэктар нам і загадаў, каб мы ўночы не адпусцілі дзяўчат адных, абавязкова праводзілі да самага дому. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пачці́вы

1. (паважаны) éhrfurchtsvoll, éhrerbietig; éhrfürchtig (высок.);

2. (значны) beträchtlich, bedéutend

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Пачці́вы, пацці́вы ’паважаны, шаноўны’, ’значны’ (ТСБМ, Гарэц., Яруш., Грыг., Нас., Касп.). З польск. poczciwy, poćciwy ’тс’. Да po‑ і čьti‑/čet‑/čit‑ (гл. чэсць, чыта́ць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

учти́вый пачці́вы; (вежливый) даліка́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

міло́рд, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Ветліва-пачцівы зварот у англічан да мужчыны з прывілеяваных класаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кні́ксен, -а, мн. -ы, -аў, м.

Пачцівы паклон з прысяданнем перад старэйшым; рэверанс (у 1 знач.).

Зрабіць к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

respectful [rɪˈspektfəl] adj. пачці́вы, ве́тлівы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)