пацярпе́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. пацярпе́нне
Р. пацярпе́ння
Д. пацярпе́нню
В. пацярпе́нне
Т. пацярпе́ннем
М. пацярпе́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

◎ Пацярпе́нне ’ўстрыманне, цярпенне’ (Нас.). Паланізм, параўн. устарэлае польск. pocierpienie, якое з pocierpieć ’пабыць цярплівым, цярпліва пачакаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)