пацярпе́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. пацярпе́нне
Р. пацярпе́ння
Д. пацярпе́нню
В. пацярпе́нне
Т. пацярпе́ннем
М. пацярпе́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

◎ Пацярпе́нне ’ўстрыманне, цярпенне’ (Нас.). Паланізм, параўн. устарэлае польск. pocierpienie, якое з pocierpieć ’пабыць цярплівым, цярпліва пачакаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дамніфіка́цыя

(ад лац. damnum = шкода + -фікацыя)

пацярпенне шкоды, страта маёмасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дамніфіка́цыя

(ад лац. damnum = шкода + facere = рабіць)

пацярпенне шкоды, страта маёмасці.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)