пацучы́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пацучы́ны |
пацучы́ная |
пацучы́нае |
пацучы́ныя |
| Р. |
пацучы́нага |
пацучы́най
пацучы́нае |
пацучы́нага |
пацучы́ных |
| Д. |
пацучы́наму |
пацучы́най |
пацучы́наму |
пацучы́ным |
| В. |
пацучы́ны (неадуш.)
пацучы́нага (адуш.) |
пацучы́ную |
пацучы́нае |
пацучы́ныя (неадуш.)
пацучы́ных (адуш.) |
| Т. |
пацучы́ным |
пацучы́най
пацучы́наю |
пацучы́ным |
пацучы́нымі |
| М. |
пацучы́ным |
пацучы́най |
пацучы́ным |
пацучы́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
пацучы́ны крыси́ный;
~ныя зу́бы — крыси́ные зу́бы
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пацучы́ны, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і пацукоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пацу́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.
Шкодны грызун сямейства мышападобных з доўгім хвастом.
|| прым. пацучы́ны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)