паце́пліць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
паце́плю |
паце́плім |
| 2-я ас. |
паце́пліш |
паце́пліце |
| 3-я ас. |
паце́пліць |
паце́пляць |
| Прошлы час |
| м. |
паце́пліў |
паце́плілі |
| ж. |
паце́пліла |
| н. |
паце́пліла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
паце́плі |
паце́пліце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
паце́пліўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
◎ Паце́пліць ’вытапіць (грубку)’ (Нас.; мядз., паст., Сл. ПЗБ). Рус. потеплить (свечку перад іконай) ’запаліць, каб свечка пагарэла, а потым пагасіць яе’. Да цяпло, цёплы (гл.). Магчыма, гэта калька-балтызм, параўн. літ. šildyti, apšildyti ’апальваць, тапіць’ — šiltis, šiluma ’цяпло’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пацяплі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пацяплю́ |
паце́плім |
| 2-я ас. |
паце́пліш |
паце́пліце |
| 3-я ас. |
паце́пліць |
паце́пляць |
| Прошлы час |
| м. |
пацяплі́ў |
пацяплі́лі |
| ж. |
пацяплі́ла |
| н. |
пацяплі́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пацяплі́ |
пацяплі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пацяплі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)