пахі́ла

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
пахі́ла - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пахі́ла нареч. накло́нно, ко́со, кри́во

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Плашчэ́й ’больш пахіла’ (мсцісл., Юрч. СНІ!). Прыслоўе, утворанае ад пласкі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пло́ско нареч.

1. пло́ска, ро́ўна;

2. пляска́та; пахі́ла; плазава́та; неглыбо́ка; плы́тка;

3. ту́па, няўда́ла; бана́льна; см. пло́ский.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Маты́рка ’шнурок з драўлянай палачкай на адным канцы і драцяным стрыжнем на другім для нанізвання рыбы’ (міёр., Нар. сл.). Няясна. Магчыма, роднаснае да рус. паўн. мотырь, мотырь ’палка ў рыбалоўнай сеці’, ’кол, пахіла ўбіты ў зямлю над агнём (замест сошак), на якім вешаюць чайнік’ і да кіраў. мотылка ’прыстасаванне для намоткі нітак’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)