пахму́рнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
пахму́рнасць |
| Р. |
пахму́рнасці |
| Д. |
пахму́рнасці |
| В. |
пахму́рнасць |
| Т. |
пахму́рнасцю |
| М. |
пахму́рнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пахму́рнасць ж.
1. па́смурность;
2. перен. мра́чность;
1, 2 см. пахму́рны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пахму́рнасць, ‑і, ж.
Уласцівасць і якасць пахмурнага. Пахмурнасць восеньскага дня. □ Пахмурнасць не сыходзіла з твару ў Барыса Васільевіча. Броўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пахму́рны, -ая, -ае.
1. Змрочны, хмарны, з небам, пакрытым воблакамі.
Пахмурнае надвор’е.
Сёння пахмурна (у знач. вык.).
2. перан. Змрочны, невясёлы.
П. настрой.
П. выгляд.
|| наз. пахму́рнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
о́блачность во́блачнасць, -ці ж.; хма́рнасць, -ці ж., пахму́рнасць, -ці ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
угрю́мость пану́расць, -ці ж., хму́рнасць, -ці ж., пахму́рнасць, -ці ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хму́рость хму́рнасць, -ці ж., пахму́рнасць, -ці ж.; пану́расць, -ці ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
па́смурность
1. пахму́рнасць, -ці ж., хму́рнасць, -ці ж.; хма́рнасць, -ці ж.;
2. хму́рнасць, -ці ж., пану́расць, -ці ж.; см. па́смурный;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мра́чность
1. змро́чнасць, -ці ж.; цемната́, -ты́ ж., це́мра, -ры ж.; хму́рнасць, -ці ж.; пахму́рнасць, -ці ж.;
2. пану́расць, -ці ж.; см. мра́чный;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шэ́расць, ‑і, ж.
1. Уласцівасць шэрага (у 1, 3 і 4 знач.). Ад позіркаў гаспадара не схавалася шэрасць .. твару [Кюблера] і недакуркі, раскіданыя на падлозе, на стале. Шамякін. Такіх вечароў нямнога бывае ў жыцці. Таму і жывуць яны доўга ў сэрцы, каб часам усплысці .. і кінуць ружовы прамень у будзённую шэрасць жыцця. Зарэцкі. У паветры кружылі першыя сняжынкі — прыбельвалася шэрасць зямлі, чырвань цэглы. Гілевіч.
2. Бледнасць з адценнем шэрага (пра твар чалавека). Са скуластага даўгаватага твару Ігната спаўзае шэрасць. Каршукоў. // Шэрая афарбоўка чаго‑н.; пахмурнасць, воблачнасць. Іван ішоў па сцяжыне, якая добра значылася сярод прысыпанай снегам шэрасці. Быкаў. Пайшлі дажджы, шэрасць і волкасць завалаклі далягляд. Сачанка. // перан. Што‑н. непрыкметнае, ніякае; пасрэднасць. Большасць сцэнарыяў — шэрасць. Шэрае афармленне пасуе шэрай задуме. Семашкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)