пату́хлы, -ая, -ае.

1. Які перастаў гарэць, свяціць.

Патухлая зорка.

2. перан. Цьмяны, без жыцця (пра вочы, погляд).

Патухлыя вочы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пату́хлы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пату́хлы пату́хлая пату́хлае пату́хлыя
Р. пату́хлага пату́хлай
пату́хлае		 пату́хлага пату́хлых
Д. пату́хламу пату́хлай пату́хламу пату́хлым
В. пату́хлы (неадуш.)
пату́хлага (адуш.)		 пату́хлую пату́хлае пату́хлыя (неадуш.)
пату́хлых (адуш.)
Т. пату́хлым пату́хлай
пату́хлаю		 пату́хлым пату́хлымі
М. пату́хлым пату́хлай пату́хлым пату́хлых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пату́хлы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пату́хлы пату́хлая пату́хлае пату́хлыя
Р. пату́хлага пату́хлай
пату́хлае		 пату́хлага пату́хлых
Д. пату́хламу пату́хлай пату́хламу пату́хлым
В. пату́хлы (неадуш.)
пату́хлага (адуш.)		 пату́хлую пату́хлае пату́хлыя (неадуш.)
пату́хлых (адуш.)
Т. пату́хлым пату́хлай
пату́хлаю		 пату́хлым пату́хлымі
М. пату́хлым пату́хлай пату́хлым пату́хлых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пату́хлы

1. поту́хший, пога́сший;

2. перен. пога́сший; уга́сший; поту́хший;

1, 2 см. пату́хнуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пату́хлы, ‑ая, ‑ае.

1. Які перастаў гарэць, свяціць. Патухлая лямпа. Патухлая зорка. □ Гугновіч увесь час хадзіў за сталом, трымаючы патухлую люльку ў руцэ. Пестрак. // Які перастаў дзейнічаць, функцыяніраваць.

2. перан. Цьмяны, без жыцця (пра вочы, погляд). Бародка сядзеў пануры, маўклівы, змораны на выгляд, з патухлымі вачамі. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поту́хший пату́хлы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зату́хлы, см. пату́хлы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зага́слы, -ая, -ае.

Які перастаў гарэць, свяціць, патухлы.

Загаслыя галавешкі.

Загаслыя вочы (перан.: стомленыя).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пога́сший пату́хлы, пага́слы; зга́слы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вулка́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Канічная гара з кратарам на вяршыні, праз які час ад часу вывяргаюцца лава, агонь, попел.

Патухлы в.

Дзеючы в.

|| прым. вулкані́чны, -ая, -ае.

Вулканічныя пароды.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)