пату́заць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго-што.

Тузануць некалькі разоў.

П. за рукаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пату́заць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пату́заю пату́заем
2-я ас. пату́заеш пату́заеце
3-я ас. пату́зае пату́заюць
Прошлы час
м. пату́заў пату́залі
ж. пату́зала
н. пату́зала
Загадны лад
2-я ас. пату́зай пату́зайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пату́заўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пату́заць сов. подёргать; потормоши́ть;

п. за вяро́ўку — подёргать (потормоши́ть) за верёвку;

п. за рука́ў — потормоши́ть за рука́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пату́заць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. і без дап. Тузаць некаторы час; тузануць некалькі разоў. Вылазячы з-за стала, ён ласкава патузаў унука за віхры. Чорны.

2. Разм. Злёгку пабіць, набіць. Аднагодкі спрабавалі дражніць іх [Міколку і Таню]: «Жаніх і нявеста, жаніх і нявеста!» але, пасля таго як Міколка патузаў аднаго, самага смелага, чапляцца перасталі. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накалашма́ціць

‘пашматаць, патузаць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. накалашма́чу накалашма́цім
2-я ас. накалашма́ціш накалашма́ціце
3-я ас. накалашма́ціць накалашма́цяць
Прошлы час
м. накалашма́ціў накалашма́цілі
ж. накалашма́ціла
н. накалашма́ціла
Загадны лад
2-я ас. накалашма́ць накалашма́цьце
Дзеепрыслоўе
прош. час накалашма́ціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пату́рзаць

‘патузаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пату́рзаю пату́рзаем
2-я ас. пату́рзаеш пату́рзаеце
3-я ас. пату́рзае пату́рзаюць
Прошлы час
м. пату́рзаў пату́рзалі
ж. пату́рзала
н. пату́рзала
Загадны лад
2-я ас. пату́рзай пату́рзайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пату́рзаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нашчы́каць

‘пазашчамляць, пацерабіць, патузаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нашчы́каю нашчы́каем
2-я ас. нашчы́каеш нашчы́каеце
3-я ас. нашчы́кае нашчы́каюць
Прошлы час
м. нашчы́каў нашчы́калі
ж. нашчы́кала
н. нашчы́кала
Загадны лад
2-я ас. нашчы́кай нашчы́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час нашчы́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паталыза́ць

‘пакалаціць, патузаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паталыза́ю паталыза́ем
2-я ас. паталыза́еш паталыза́еце
3-я ас. паталыза́е паталыза́юць
Прошлы час
м. паталыза́ў паталыза́лі
ж. паталыза́ла
н. паталыза́ла
Загадны лад
2-я ас. паталыза́й паталыза́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паталыза́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пато́ўхаць

‘патузаць, паштурхаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пато́ўхаю пато́ўхаем
2-я ас. пато́ўхаеш пато́ўхаеце
3-я ас. пато́ўхае пато́ўхаюць
Прошлы час
м. пато́ўхаў пато́ўхалі
ж. пато́ўхала
н. пато́ўхала
Загадны лад
2-я ас. пато́ўхай пато́ўхайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пато́ўхаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Пато́ргаць ’патрэсці, патузаць, пашморгаць’ (Нас.), ’пацягаць’ (віл., Сл. ПЗБ), ’паштурхаць’ (Нас.), паторхаць ’пакалыхаць’ (круп., Сл. ПЗБ), поторкаты ’брыкнуць (аб кані)’ (Сцеп.). Да прасл. tъrgati > торгаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)