патру́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
патру́льны |
патру́льная |
патру́льнае |
патру́льныя |
| Р. |
патру́льнага |
патру́льнай патру́льнае |
патру́льнага |
патру́льных |
| Д. |
патру́льнаму |
патру́льнай |
патру́льнаму |
патру́льным |
| В. |
патру́льны (неадуш.) патру́льнага (адуш.) |
патру́льную |
патру́льнае |
патру́льныя (неадуш.) патру́льных (адуш.) |
| Т. |
патру́льным |
патру́льнай патру́льнаю |
патру́льным |
патру́льнымі |
| М. |
патру́льным |
патру́льнай |
патру́льным |
патру́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
патру́льны
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| м. |
- |
| Н. |
патру́льны |
патру́льныя |
| Р. |
патру́льнага |
патру́льных |
| Д. |
патру́льнаму |
патру́льным |
| В. |
патру́льнага |
патру́льных |
| Т. |
патру́льным |
патру́льнымі |
| М. |
патру́льным |
патру́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
патру́льны
1. прил. патру́льный;
~ная слу́жба — патру́льная слу́жба;
2. в знач. сущ. патру́льный;
вы́лучыць ~нага — вы́делить патру́льного
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
патру́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да патруля. Патрульная служба. Патрульны абход. // Які выконвае абавязкі патруля, знаходзіцца ў патрулі. Патрульны самалёт. Патрульны салдат. □ Непадалёк, за эстакадай прайшло ваеннае патрульнае судна берагавой аховы. Лынькоў. // у знач. наз. патру́льны, ‑ага, м. Пра чалавека. З жыта выйшаў патрульны: — Адкуль? — У мяне ён пытае, — З Мінска... Куляшоў. Па насыпе прайшла паволі група патрульных. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
патру́ль, -я́, мн. -і́, -ёў, м.
Невялікая група ад воінскага падраздзялення, міліцыі, ад грамадскай аховы (ці ваеннае судна, самалёт) для нагляду за парадкам, за бяспекай у пэўным раёне.
Баявы п.
П. міліцыі.
Зялёны п. (па ахове лесу).
|| прым. патру́льны, -ая, -ае.
Патрульная служба.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
даро́жна-патру́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
даро́жна-патру́льны |
даро́жна-патру́льная |
даро́жна-патру́льнае |
даро́жна-патру́льныя |
| Р. |
даро́жна-патру́льнага |
даро́жна-патру́льнай даро́жна-патру́льнае |
даро́жна-патру́льнага |
даро́жна-патру́льных |
| Д. |
даро́жна-патру́льнаму |
даро́жна-патру́льнай |
даро́жна-патру́льнаму |
даро́жна-патру́льным |
| В. |
даро́жна-патру́льны (неадуш.) даро́жна-патру́льнага (адуш.) |
даро́жна-патру́льную |
даро́жна-патру́льнае |
даро́жна-патру́льныя (неадуш.) даро́жна-патру́льных (адуш.) |
| Т. |
даро́жна-патру́льным |
даро́жна-патру́льнай даро́жна-патру́льнаю |
даро́жна-патру́льным |
даро́жна-патру́льнымі |
| М. |
даро́жна-патру́льным |
даро́жна-патру́льнай |
даро́жна-патру́льным |
даро́жна-патру́льных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
патрульный
1. прил. патру́льны;
патрульная слу́жба патру́льная слу́жба;
2. сущ. патру́льны, -нага м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вартаўнік, вартавы, ахоўнік, стораж, вахцёр; каравульны, патрульны (вайск.) / пры суправаджэнні: канваір, канвойны; канвоец, канвойнік (разм.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)