патру́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. патру́льны патру́льная патру́льнае патру́льныя
Р. патру́льнага патру́льнай
патру́льнае		 патру́льнага патру́льных
Д. патру́льнаму патру́льнай патру́льнаму патру́льным
В. патру́льны (неадуш.)
патру́льнага (адуш.)		 патру́льную патру́льнае патру́льныя (неадуш.)
патру́льных (адуш.)
Т. патру́льным патру́льнай
патру́льнаю		 патру́льным патру́льнымі
М. патру́льным патру́льнай патру́льным патру́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

патру́льны

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. патру́льны патру́льныя
Р. патру́льнага патру́льных
Д. патру́льнаму патру́льным
В. патру́льнага патру́льных
Т. патру́льным патру́льнымі
М. патру́льным патру́льных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

патру́льны

1. прил. патру́льный;

~ная слу́жба — патру́льная слу́жба;

2. в знач. сущ. патру́льный;

вы́лучыць ~нага — вы́делить патру́льного

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

патру́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да патруля. Патрульная служба. Патрульны абход. // Які выконвае абавязкі патруля, знаходзіцца ў патрулі. Патрульны самалёт. Патрульны салдат. □ Непадалёк, за эстакадай прайшло ваеннае патрульнае судна берагавой аховы. Лынькоў. // у знач. наз. патру́льны, ‑ага, м. Пра чалавека. З жыта выйшаў патрульны: — Адкуль? — У мяне ён пытае, — З Мінска... Куляшоў. Па насыпе прайшла паволі група патрульных. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патру́ль, -я́, мн. -і́, -ёў, м.

Невялікая група ад воінскага падраздзялення, міліцыі, ад грамадскай аховы (ці ваеннае судна, самалёт) для нагляду за парадкам, за бяспекай у пэўным раёне.

Баявы п.

П. міліцыі.

Зялёны п. (па ахове лесу).

|| прым. патру́льны, -ая, -ае.

Патрульная служба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

даро́жна-патру́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даро́жна-патру́льны даро́жна-патру́льная даро́жна-патру́льнае даро́жна-патру́льныя
Р. даро́жна-патру́льнага даро́жна-патру́льнай
даро́жна-патру́льнае		 даро́жна-патру́льнага даро́жна-патру́льных
Д. даро́жна-патру́льнаму даро́жна-патру́льнай даро́жна-патру́льнаму даро́жна-патру́льным
В. даро́жна-патру́льны (неадуш.)
даро́жна-патру́льнага (адуш.)		 даро́жна-патру́льную даро́жна-патру́льнае даро́жна-патру́льныя (неадуш.)
даро́жна-патру́льных (адуш.)
Т. даро́жна-патру́льным даро́жна-патру́льнай
даро́жна-патру́льнаю		 даро́жна-патру́льным даро́жна-патру́льнымі
М. даро́жна-патру́льным даро́жна-патру́льнай даро́жна-патру́льным даро́жна-патру́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

патрульный

1. прил. патру́льны;

патрульная слу́жба патру́льная слу́жба;

2. сущ. патру́льны, -нага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

patrolman [pəˈtrəʊlmən] n. (pl. -men) AmE

1. паліцэ́йскі

2. патру́льны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

patrolowiec

м.

1. патрульнае судна; патрульны самалёт;

2. патрульны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

patrolman

[pəˈtroʊlmən]

n., pl. -men

1) патру́льны -ага m.

2) участко́вы -ага m., паліцыя́нт, які́ патрулю́е раён

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)