патні́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. патні́к патнікі́
Р. патніка́ патніко́ў
Д. патніку́ патніка́м
В. патні́к патнікі́
Т. патніко́м патніка́мі
М. патніку́ патніка́х

Іншыя варыянты: по́тнік.

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

патні́к, -ка́ м. потни́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́тнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. по́тнік по́тнікі
Р. по́тніка по́тнікаў
Д. по́тніку по́тнікам
В. по́тнік по́тнікі
Т. по́тнікам по́тнікамі
М. по́тніку по́тніках

Іншыя варыянты: патні́к.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)