пасі́ліць
‘падсілкаваць каго-небудзь, што-небудзь, узмацніць што-небудзь (пасіліць тэмпы беларусізацыі)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пасі́лю |
пасі́лім |
| 2-я ас. |
пасі́ліш |
пасі́ліце |
| 3-я ас. |
пасі́ліць |
пасі́ляць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
пасі́ліў |
пасі́лілі |
| ж. |
пасі́ліла |
| н. |
пасі́ліла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
пасі́ль |
пасі́льце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
пасі́ліўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
◎ Пасі́ліць ’змагчы’, павільваць, посіловаць ’перамагаць, здолець’, пасільный ’пераможаны’ (Бяльк., ТС), рус. пск., цвяр. посилить ’пераадолець, перамагчы’, укр. посиліти ’асіліць’. Да сіла (гл.). Нерэгулярнае семантычнае ўтварэнне — калька (?) — уплыў дзеяслова пабароць (?).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пасі́лы ’каромысла’ (петрык., Мат. Гом.). Усходнепалескае. Да пасіліць ’падняць’, пасіленне ’дапамога’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пасі́лкі ’патугі’ (лях., Сл. ПЗБ). Утворана ад пасіліць ’падняць’пры ад’ідэацыі польск. wysiłki ’патугі, намаганні’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)