пасце́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пасце́льны |
пасце́льная |
пасце́льнае |
пасце́льныя |
| Р. |
пасце́льнага |
пасце́льнай пасце́льнае |
пасце́льнага |
пасце́льных |
| Д. |
пасце́льнаму |
пасце́льнай |
пасце́льнаму |
пасце́льным |
| В. |
пасце́льны (неадуш.) пасце́льнага (адуш.) |
пасце́льную |
пасце́льнае |
пасце́льныя (неадуш.) пасце́льных (адуш.) |
| Т. |
пасце́льным |
пасце́льнай пасце́льнаю |
пасце́льным |
пасце́льнымі |
| М. |
пасце́льным |
пасце́льнай |
пасце́льным |
пасце́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пасце́льны посте́льный;
~ныя — рэ́чы посте́льные принадле́жности;
п. рэжы́м — посте́льный режи́м;
◊ і ~нае і касце́льнае — (об одежде) и бу́дничное и пра́здничное
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пасце́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да пасцелі (у 1 знач.); прызначаны для пасцелі. Ад недахопу пасцельных прылад даводзілася дзяліцца самым неабходным. Гартны. Я папрасіла, каб мае сябры прынеслі пасцельную і нацельную бялізну ды якое цёплае адзенне. Мядзёлка.
•••
Пасцельны рэжым гл. рэжым.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пасце́ль, -і, мн. -і, -ей, ж.
Месца для спання з пасланымі на ім спальнымі рэчамі (бялізнай, коўдрай і пад.).
Паслаць п.
|| прым. пасце́льны, -ая, -ае.
Пасцельныя рэчы.
П. рэжым (пры хваробе — неабходнасць ляжаць у пасцелі).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
посте́льный пасце́льны;
посте́льные принадле́жности пасце́льныя рэ́чы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
клоп, клапа, м.
Невялікае насякомае-паразіт, якое корміцца кроўю жывёл і чалавека. Пасцельны клоп. // Наземнае або воднае насякомае-паразіт. Раслінаедны клоп.
•••
Карміць клапоў гл. карміць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
предписа́ть сов.
1. (приказать) загада́ць, прадпіса́ць;
2. (назначить соблюдение чего-л.) прадпіса́ць;
предписа́ть посте́льный режи́м прадпіса́ць пасце́льны рэжы́м;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уле́жаць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак.
Змагчы прабыць некаторы час у ляжачым становішчы; астацца ляжаць. — Хоць Міхаіл Пятровіч прыпісаў мне пасцельны рэжым, але ўлежаць я не мог. С. Александровіч. Снарады клаліся густа і трапна. Улежаць пад такім агнём было цяжка. Машара. — Ты думаеш, дзеравіна гэта доўга ўлежыць тут? — паківала галавой жанчына [экскаватаршчыку]. Чыгрынаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прапіса́ць, -ішу́, -ішаш, -іша; -ішы́; -ісаны; зак.
1. каго-што. Аформіць афіцыйным запісам пражыванне каго-н. дзе-н.
П. кватаранта.
2. што. Назначыць (якое-н. лякарства або лячэнне) хвораму.
П. бром. П. пасцельны рэжым.
3. каго (што). Паведаміць у друку пра чые-н. недахопы, дрэнныя ўчынкі і пад. (разм.).
П. лайдака ў газеце.
4. Правесці пэўны час пішучы.
Цэлую ноч прапісаў.
|| незак. прапі́сваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. прапі́сванне, -я, н. і прапі́ска, -і, ДМ -пісцы, ж. (да 1 знач.).
|| прым. прапі́сачны, -ая, -ае (спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рэжы́м, ‑у, м.
1. Дзяржаўны лад. Царска-паліцэйскі рэжым. □ [Чалавек:] — Цяпер, брат, парадак не той будзе, не стары рэжым... Галавач.
2. Дакладна ўстаноўлены распарадак жыцця, працы, адпачынку і пад. Рэжым дня школьніка. Санаторны рэжым. Пасцельны рэжым хворага.
3. Сістэма правіл, неабходных для дасягнення пэўнай мэты. Рэжым эканоміі.
4. Умовы існавання, работы чаго‑н. [Прафесар] намаляваў яркую карціну велізарнага значэння лясоў для клімату, рэжыму рэк. Гавеман.
[Фр. régime.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)