пастая́нна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| пастая́нна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пастая́нна нареч. постоя́нно
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пастая́нна-пераме́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пастая́нна-пераме́нны |
пастая́нна-пераме́нная |
пастая́нна-пераме́ннае |
пастая́нна-пераме́нныя |
| Р. |
пастая́нна-пераме́ннага |
пастая́нна-пераме́ннай
пастая́нна-пераме́ннае |
пастая́нна-пераме́ннага |
пастая́нна-пераме́нных |
| Д. |
пастая́нна-пераме́ннаму |
пастая́нна-пераме́ннай |
пастая́нна-пераме́ннаму |
пастая́нна-пераме́нным |
| В. |
пастая́нна-пераме́нны (неадуш.)
пастая́нна-пераме́ннага (адуш.) |
пастая́нна-пераме́нную |
пастая́нна-пераме́ннае |
пастая́нна-пераме́нныя (неадуш.)
пастая́нна-пераме́нных (адуш.) |
| Т. |
пастая́нна-пераме́нным |
пастая́нна-пераме́ннай
пастая́нна-пераме́ннаю |
пастая́нна-пераме́нным |
пастая́нна-пераме́ннымі |
| М. |
пастая́нна-пераме́нным |
пастая́нна-пераме́ннай |
пастая́нна-пераме́нным |
пастая́нна-пераме́нных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
заўсёды, прысл.
У любы час, пастаянна.
З. гатоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
месцажыха́рства, -а, н.
Месца, дзе хто-н. пастаянна жыве.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
постоя́нно нареч. пастая́нна, заўсёды, ста́ла, уве́сь час;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
неасла́бны, -ая, -ае.
Які пастаянна дзейнічае; безупынны.
Н. кантроль.
|| наз. неасла́бнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
месцапрабыва́нне, -я, н. (афіц.).
Месца, у якім хто-н. часова знаходзіцца або пастаянна жыве.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
целаахо́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м.
Чалавек, які ахоўвае і пастаянна суправаджае каго-н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
звыча́йна, прысл.
Часцей за ўсё, пастаянна, па ўсталяванай звычцы.
Як з.
Такія вечары з. праходзяць весела.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)