пастая́нна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
пастая́нна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пастая́нна нареч. постоя́нно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пастая́нна прысл. (be)ständig, mmer, mmerzu, stets; dauernd (без перапынку)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пастая́нна-пераме́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пастая́нна-пераме́нны пастая́нна-пераме́нная пастая́нна-пераме́ннае пастая́нна-пераме́нныя
Р. пастая́нна-пераме́ннага пастая́нна-пераме́ннай
пастая́нна-пераме́ннае
пастая́нна-пераме́ннага пастая́нна-пераме́нных
Д. пастая́нна-пераме́ннаму пастая́нна-пераме́ннай пастая́нна-пераме́ннаму пастая́нна-пераме́нным
В. пастая́нна-пераме́нны (неадуш.)
пастая́нна-пераме́ннага (адуш.)
пастая́нна-пераме́нную пастая́нна-пераме́ннае пастая́нна-пераме́нныя (неадуш.)
пастая́нна-пераме́нных (адуш.)
Т. пастая́нна-пераме́нным пастая́нна-пераме́ннай
пастая́нна-пераме́ннаю
пастая́нна-пераме́нным пастая́нна-пераме́ннымі
М. пастая́нна-пераме́нным пастая́нна-пераме́ннай пастая́нна-пераме́нным пастая́нна-пераме́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Пастаянна дзейная вытворчая нарада, гл. Вытворчая нарада

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

заўсёды, прысл.

У любы час, пастаянна.

З. гатоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

месцажыха́рства, -а, н.

Месца, дзе хто-н. пастаянна жыве.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

постоя́нно нареч. пастая́нна, заўсёды, ста́ла, уве́сь час;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неасла́бны, -ая, -ае.

Які пастаянна дзейнічае; безупынны.

Н. кантроль.

|| наз. неасла́бнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

месцапрабыва́нне, -я, н. (афіц.).

Месца, у якім хто-н. часова знаходзіцца або пастаянна жыве.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)