пассяка́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пассяка́ны |
пассяка́ная |
пассяка́нае |
пассяка́ныя |
| Р. |
пассяка́нага |
пассяка́най пассяка́нае |
пассяка́нага |
пассяка́ных |
| Д. |
пассяка́наму |
пассяка́най |
пассяка́наму |
пассяка́ным |
| В. |
пассяка́ны (неадуш.) пассяка́нага (адуш.) |
пассяка́ную |
пассяка́нае |
пассяка́ныя (неадуш.) пассяка́ных (адуш.) |
| Т. |
пассяка́ным |
пассяка́най пассяка́наю |
пассяка́ным |
пассяка́нымі |
| М. |
пассяка́ным |
пассяка́най |
пассяка́ным |
пассяка́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пассяка́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пассяка́ны |
пассяка́ная |
пассяка́нае |
пассяка́ныя |
| Р. |
пассяка́нага |
пассяка́най пассяка́нае |
пассяка́нага |
пассяка́ных |
| Д. |
пассяка́наму |
пассяка́най |
пассяка́наму |
пассяка́ным |
| В. |
пассяка́ны (неадуш.) пассяка́нага (адуш.) |
пассяка́ную |
пассяка́нае |
пассяка́ныя (неадуш.) пассяка́ных (адуш.) |
| Т. |
пассяка́ным |
пассяка́най пассяка́наю |
пассяка́ным |
пассяка́нымі |
| М. |
пассяка́ным |
пассяка́най |
пассяка́ным |
пассяка́ных |
Кароткая форма: пассяка́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пассяка́ны сру́бленный, ссечённый; см. пассяка́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пассяка́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад пассякаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ссечённый ссе́чаны, мног. пассяка́ны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
срубленный
1. ссе́чаны, мног. пассяка́ны; вы́сечаны, мног. павысяка́ны;
2. зру́блены; см. сруби́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)