пасрэ́дніца ж. посре́дница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасрэ́дніца, ‑ы, ж.

Жан. да пасрэднік (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасрэ́днік, -а, мн. -і, -аў, м.

Асоба ці арганізацыя, пры ўдзеле якіх вядуцца перагаворы паміж бакамі.

|| ж. пасрэ́дніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. пасрэ́дніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

посре́дница пасярэ́дніца, -цы ж., пасрэ́дніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)