паспрыя́ць гл. спрыяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паспрыя́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паспрыя́ю паспрыя́ем
2-я ас. паспрыя́еш паспрыя́еце
3-я ас. паспрыя́е паспрыя́юць
Прошлы час
м. паспрыя́ў паспрыя́лі
ж. паспрыя́ла
н. паспрыя́ла
Загадны лад
2-я ас. паспрыя́й паспрыя́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паспрыя́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паспрыя́ць (каму, чаму) сов.

1. поспосо́бствовать, поблагоприя́тствоватъ;

2. благоскло́нно (доброжела́тельно) отнести́сь (к кому, чему)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паспрыя́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каму-чаму.

1. Стварыць спрыяльныя ўмовы для паспяховага здзяйснення чаго‑н. Хоць раней і думкі не было ніколі шукаць яго [дзядзьку], дык цяпер выпадак паспрыяў гэтаму спатканню. Чорны. Халодны асенні дождж і вецер не вельмі паспрыялі адпачынку пасля тыдня напружанай працы. Паслядовіч. Сам факт паездкі на цаліну зробіць карысны ўплыў на калгаснікаў, паспрыяе ўзмацненню працоўнай актыўнасць. Дуброўскі.

2. Добразычліва аднесціся да каго‑, чаго‑н., паспагадаць каму‑, чаму‑н.; дапамагчы. [Патапчык:] — Я да цябе па-добраму прыйшоў. Сябравалі мы з табой у маладосці, у суседстве жывём, як людзі. Таму і хачу паспрыяць табе, паставіць цябе на ногі. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спрыя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; незак., каму-чаму.

1. Садзейнічаць, дапамагаць.

С. развіццю навукі.

2. Праяўляць добразычлівасць да каго-н.

С. суседу.

|| зак. паспрыя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. спрыя́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

поблагоприя́тствовать сов. паспрыя́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поспосо́бствовать сов. пасадзе́йнічаць, дапамагчы́, памагчы́ паспрыя́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каўзі́раваць

‘паспрыяць (спрыяць) з'яўленню чаго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. каўзі́рую каўзі́руем
2-я ас. каўзі́руеш каўзі́руеце
3-я ас. каўзі́руе каўзі́руюць
Прошлы час
м. каўзі́раваў каўзі́равалі
ж. каўзі́равала
н. каўзі́равала
Загадны лад
2-я ас. каўзі́руй каўзі́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час каўзі́руючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каўзі́раваць

‘паспрыяць (спрыяць) з'яўленню чаго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. каўзі́рую каўзі́руем
2-я ас. каўзі́руеш каўзі́руеце
3-я ас. каўзі́руе каўзі́руюць
Прошлы час
м. каўзі́раваў каўзі́равалі
ж. каўзі́равала
н. каўзі́равала
Загадны лад
2-я ас. каўзі́руй каўзі́руйце
Дзеепрыслоўе
прош. час каўзі́раваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

успрыя́ць

‘паспрыяць каму-небудзь, чаму-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. успрыя́ю успрыя́ем
2-я ас. успрыя́еш успрыя́еце
3-я ас. успрыя́е успрыя́юць
Прошлы час
м. успрыя́ў успрыя́лі
ж. успрыя́ла
н. успрыя́ла
Загадны лад
2-я ас. успрыя́й успрыя́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час успрыя́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)