успрыя́ць
‘паспрыяць каму-небудзь, чаму-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| успрыя́ю | успрыя́ем | |
| успрыя́еш | успрыя́еце | |
| успрыя́е | успрыя́юць | |
| Прошлы час | ||
| успрыя́ў | успрыя́лі | |
| успрыя́ла | ||
| успрыя́ла | ||
| Загадны лад | ||
| успрыя́й | успрыя́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| успрыя́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)