пасо́лены
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пасо́лены |
пасо́леная |
пасо́ленае |
пасо́леныя |
| Р. |
пасо́ленага |
пасо́ленай пасо́ленае |
пасо́ленага |
пасо́леных |
| Д. |
пасо́ленаму |
пасо́ленай |
пасо́ленаму |
пасо́леным |
| В. |
пасо́лены (неадуш.) пасо́ленага (адуш.) |
пасо́леную |
пасо́ленае |
пасо́леныя (неадуш.) пасо́леных (адуш.) |
| Т. |
пасо́леным |
пасо́ленай пасо́ленаю |
пасо́леным |
пасо́ленымі |
| М. |
пасо́леным |
пасо́ленай |
пасо́леным |
пасо́леных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пасо́лены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пасо́лены |
пасо́леная |
пасо́ленае |
пасо́леныя |
| Р. |
пасо́ленага |
пасо́ленай пасо́ленае |
пасо́ленага |
пасо́леных |
| Д. |
пасо́ленаму |
пасо́ленай |
пасо́ленаму |
пасо́леным |
| В. |
пасо́лены (неадуш.) пасо́ленага (адуш.) |
пасо́леную |
пасо́ленае |
пасо́леныя (неадуш.) пасо́леных (адуш.) |
| Т. |
пасо́леным |
пасо́ленай пасо́ленаю |
пасо́леным |
пасо́ленымі |
| М. |
пасо́леным |
пасо́ленай |
пасо́леным |
пасо́леных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пасо́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пасо́лены |
пасо́леная |
пасо́ленае |
пасо́леныя |
| Р. |
пасо́ленага |
пасо́ленай пасо́ленае |
пасо́ленага |
пасо́леных |
| Д. |
пасо́ленаму |
пасо́ленай |
пасо́ленаму |
пасо́леным |
| В. |
пасо́лены (неадуш.) пасо́ленага (адуш.) |
пасо́леную |
пасо́ленае |
пасо́леныя (неадуш.) пасо́леных (адуш.) |
| Т. |
пасо́леным |
пасо́ленай пасо́ленаю |
пасо́леным |
пасо́ленымі |
| М. |
пасо́леным |
пасо́ленай |
пасо́леным |
пасо́леных |
Кароткая форма: пасо́лена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пасо́лены, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад пасаліць.
2. у знач. прым. У які ўсыпалі солі; салёны. Суп быў з бручкі, бульбы і буракоў, звараны на нішчымнай, але пасоленай вадзе. Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
свежепросо́льный свежапасо́лены, няда́ўна пасо́лены, маласо́льны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пересо́ленный
1. перасо́лены;
2. пасо́лены, засо́лены, перасо́лены; см. пересоли́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
салёны, -ая, -ае.
1. Насычаны соллю, які ўтрымлівае ў сабе соль.
Салёнае мора.
2. Пасолены з перавышэннем нормы.
С. блін.
Салёныя пельмені.
3. Прыгатаваны ў растворы солі ў запас.
Салёныя грыбы.
4. перан. Дасціпны да рэзкасці, непрыстойнасці (разм.).
С. анекдот.
С. жарт.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
◎ Пасалёнка ’бульба, звараная палавінкамі’ (ветк., Мат. Гом.). Да пасолены < саліць < соль (гл.). Аб суфіксе гл. Сцяцко, Афікс. наз., 47.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Салёны ’які ўтрымлівае ў сабе соль, насычаны соллю’, ’прыпраўлены соллю, занадта пасолены’, ’прыгатаваны ў запас з соллю, у салёным растворы’ (ТСБМ, ТС, Сцяшк. МГ). Рус. солёный ’тс’. Руск.-бел. інавацыя ад соль; параўн. салоны, або першапачатковы залежны дзеепрыметнік мін. ч. ад саліць, які потым стаў прыметнікам.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)