пасмутне́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пасмутне́ю |
пасмутне́ем |
| 2-я ас. |
пасмутне́еш |
пасмутне́еце |
| 3-я ас. |
пасмутне́е |
пасмутне́юць |
| Прошлы час |
| м. |
пасмутне́ў |
пасмутне́лі |
| ж. |
пасмутне́ла |
| н. |
пасмутне́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пасмутне́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пасмутне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Стаць смутным, смутнейшым; засмуціцца. Вера крадком азірнула .. [Казіка] і заўважыла, што гэты калісь бадзёры і вясёлы чалавек зараз пасмутнеў. Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)