пасмутне́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пасмутне́ю пасмутне́ем
2-я ас. пасмутне́еш пасмутне́еце
3-я ас. пасмутне́е пасмутне́юць
Прошлы час
м. пасмутне́ў пасмутне́лі
ж. пасмутне́ла
н. пасмутне́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час пасмутне́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пасмутне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Стаць смутным, смутнейшым; засмуціцца. Вера крадком азірнула .. [Казіка] і заўважыла, што гэты калісь бадзёры і вясёлы чалавек зараз пасмутнеў. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)