паслабе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак.

1. Стаць слабейшым.

П. здароўем.

2. Аслабнуць — пра ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паслабе́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паслабе́ю паслабе́ем
2-я ас. паслабе́еш паслабе́еце
3-я ас. паслабе́е паслабе́юць
Прошлы час
м. паслабе́ў паслабе́лі
ж. паслабе́ла
н. паслабе́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час паслабе́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паслабе́ць сов.

1. (стать более слабым) послабе́ть;

2. (обо всех, многих) ослабе́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паслабе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

1. Стаць слабым, слабейшым. Талімон адступіў ад цяжкай работы, таму што паслабеў здароўем. Кулакоўскі.

2. Аслабнуць — пра ўсіх, многіх. Але паправіць што-небудзь не было магчымасці, бо ўсе паслабелі так, што не маглі нават трымаць вінтовак. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

послабе́ть сов., разг. паслабе́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подряхле́ть сов., разг. паслабе́ць, падрузле́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ату́хнуць, ‑не; пр. атух, ‑ла; зак.

Паслабець, перастаць зырка гарэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыга́снуць, ‑не; зак.

Разм. Паслабець, зменшыцца (пра полымя, святло і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакво́ліць

‘паслабець; зрабіць каго-небудзь, што-небудзь больш вольным, слабым, хваравітым; пачакаць’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пакво́лю пакво́лім
2-я ас. пакво́ліш пакво́ліце
3-я ас. пакво́ліць пакво́ляць
Прошлы час
м. пакво́ліў пакво́лілі
ж. пакво́ліла
н. пакво́ліла
Загадны лад
2-я ас. пакво́ль пакво́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час пакво́ліўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыці́хнуць, -ну, -неш, -не; прыці́х, -хла; -ні́; зак.

1. Перастаць падаваць гукі, ствараць шум; стаць амаль нячутным.

Гукі прыціхлі.

Птушкі прыціхлі.

2. Перастаць рухацца; паслабець у сіле свайго праяўлення.

Сябры прыціхлі.

Вецер прыціх.

|| незак. прыціха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)