пакво́ліць
‘паслабець; зрабіць каго-небудзь, што-небудзь больш вольным, слабым, хваравітым; пачакаць’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| пакво́лю | пакво́лім | |
| пакво́ліш | пакво́ліце | |
| пакво́ліць | пакво́ляць | |
| Прошлы час | ||
| пакво́ліў | пакво́лілі | |
| пакво́ліла | ||
| пакво́ліла | ||
| Загадны лад | ||
| пакво́ль | пакво́льце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| пакво́ліўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)