паску́бці, -бу́, -бе́ш, -бе́; -бём, -бяце́, -бу́ць; -ку́б, -ку́бла; -бі́; -ку́блены; зак.

1. што і чаго. Правесці некаторы час, скубучы што-н.

П. лебяды.

2. што. Тое, што і выскубці.

П. пер’е.

3. перан., каго-што. Нанесці ўрон, шкоду.

Ні за што паскублі чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паску́бці

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паскубу́ паскубё́м
2-я ас. паскубе́ш паскубяце́
3-я ас. паскубе́ паскубу́ць
Прошлы час
м. паску́б паску́блі
ж. паску́бла
н. паску́бла
Загадны лад
2-я ас. паскубі́ паскубі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час паску́бшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паску́бці сов.

1. (всё, многое) сощипа́ть;

2. потормоши́ть, потереби́ть;

3. (нек-рое время) пощипа́ть; подёргать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паску́бці, ‑скубу, ‑скубеш, ‑скубе; ‑скубём, ‑скубяце; зак., каго-што.

1. Саскубці ўсё, многае.

2. перан. Нанесці ўрон, шкоду. — То гэта І вас палякі паскублі, калі мы чалавека ратавалі і хацелі стрэльбу ў паляка адабраць? Чорны.

3. і без дап. Скубці некаторы час. — Адпражы [каня], няхай трошкі паскубе на мяжы. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паску́бены сощи́панный; см. паску́бці 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паску́бены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад паскубці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераску́бці, ‑бу, ‑беш, ‑бе; ‑бём, ‑бяце; зак., каго-што.

1. Аскубці нанава, яшчэ раз.

2. Аскубці, паскубці ўсё, многае або ўсіх, многіх. Пераскубці ўвесь пух. Пераскубці ўсіх гусей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Па́скабкі, паскыбкі ’астаткі ад валакна канапель, калі ўюць вяроўкі’ (Бяльк.). З паскубісі. Да паскубці < скубці (гл.). Словаўтваральныя фарманты (па‑ і ‑к‑) маюць дэмінутыўнае значэнне.⇉

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пощипа́ть сов.

1. пашчыпа́ць; (о перьях, волосах, траве и т. п.) паску́бці;

2. перен. пашчыпа́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

потереби́ть сов.

1. пашмо́ргаць; (подёргать) пату́заць; (потормошить) патармасі́ць; (пощипать) паску́бці; (трогая пальцами) паперабіра́ць;

2. (лён, коноплю) пацерабі́ць, парва́ць, (много, неоднократно) папарыва́ць, папарва́ць;

3. перен. падварушы́ць, падштурхну́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)