па́сквільны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. па́сквільны па́сквільная па́сквільнае па́сквільныя
Р. па́сквільнага па́сквільнай
па́сквільнае		 па́сквільнага па́сквільных
Д. па́сквільнаму па́сквільнай па́сквільнаму па́сквільным
В. па́сквільны (неадуш.)
па́сквільнага (адуш.)		 па́сквільную па́сквільнае па́сквільныя (неадуш.)
па́сквільных (адуш.)
Т. па́сквільным па́сквільнай
па́сквільнаю		 па́сквільным па́сквільнымі
М. па́сквільным па́сквільнай па́сквільным па́сквільных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

па́сквільны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. па́сквільны па́сквільная па́сквільнае па́сквільныя
Р. па́сквільнага па́сквільнай
па́сквільнае		 па́сквільнага па́сквільных
Д. па́сквільнаму па́сквільнай па́сквільнаму па́сквільным
В. па́сквільны (неадуш.)
па́сквільнага (адуш.)		 па́сквільную па́сквільнае па́сквільныя (неадуш.)
па́сквільных (адуш.)
Т. па́сквільным па́сквільнай
па́сквільнаю		 па́сквільным па́сквільнымі
М. па́сквільным па́сквільнай па́сквільным па́сквільных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

па́сквільны па́сквильный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́сквільны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пасквіля; які з’яўляецца пасквілем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́сквіль, -я, мн. -і, -яў, м.

Твор паклёпніцкага, зневажальнага характару.

Злосны п.

|| прым. па́сквільны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

па́сквильный па́сквільны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)