пасе́яны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пасе́яны пасе́яная пасе́янае пасе́яныя
Р. пасе́янага пасе́янай
пасе́янае
пасе́янага пасе́яных
Д. пасе́янаму пасе́янай пасе́янаму пасе́яным
В. пасе́яны (неадуш.)
пасе́янага (адуш.)
пасе́яную пасе́янае пасе́яныя (неадуш.)
пасе́яных (адуш.)
Т. пасе́яным пасе́янай
пасе́янаю
пасе́яным пасе́янымі
М. пасе́яным пасе́янай пасе́яным пасе́яных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пасе́яны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пасе́яны пасе́яная пасе́янае пасе́яныя
Р. пасе́янага пасе́янай
пасе́янае
пасе́янага пасе́яных
Д. пасе́янаму пасе́янай пасе́янаму пасе́яным
В. пасе́яны (неадуш.)
пасе́янага (адуш.)
пасе́яную пасе́янае пасе́яныя (неадуш.)
пасе́яных (адуш.)
Т. пасе́яным пасе́янай
пасе́янаю
пасе́яным пасе́янымі
М. пасе́яным пасе́янай пасе́яным пасе́яных

Кароткая форма: пасе́яна.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пасе́яны

1. прям., перен. посе́янный;

2. перен., разг. посе́янный, поте́рянный, обро́ненный;

1, 2 см. пасе́яць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасе́яны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пасеяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

посе́янный пасе́яны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поселённый

1. пасе́лены;

2. перен. пасе́яны; вы́кліканы; см. посели́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Сямі́к (семикъ) ’конь сямі гадоў’, ’авёс, пасеяны на сёмым тыдні пасля Вялікадня’ (Нас.). Суфіксальныя вытворныя ад сем, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

шматрадко́вы, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Пасеяны, размешчаны ў некалькі радкоў. Шматрадковы авёс.

2. Які робіць, апрацоўвае адначасова некалькі радкоў (пра сельскагаспадарчыя машыны). Шматрадковая сеялка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мнагара́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Які адбываецца, ажыццяўляецца ў некалькі радоў. Мнагарадны рух машын.

2. Пасаджаны, пасеяны ў некалькі радоў.

3. Які адначасова апрацоўвае некалькі радоў (пра сельскагаспадарчыя машыны). Мнагарадны культыватар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

се́яны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад сеяць.

2. у знач. прым. Прасеяны праз сіта. Сеяная мука. // Выпечаны з прасеянай мукі. Сеяны хлеб.

3. у знач. прым. Пасеяны чалавекам (у адрозненне ад дзікарослага). Сеяныя травы. // З пасеянай расліннасцю. Сеяныя лугі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)