пасе́яны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пасе́яны |
пасе́яная |
пасе́янае |
пасе́яныя |
| Р. |
пасе́янага |
пасе́янай пасе́янае |
пасе́янага |
пасе́яных |
| Д. |
пасе́янаму |
пасе́янай |
пасе́янаму |
пасе́яным |
| В. |
пасе́яны (неадуш.) пасе́янага (адуш.) |
пасе́яную |
пасе́янае |
пасе́яныя (неадуш.) пасе́яных (адуш.) |
| Т. |
пасе́яным |
пасе́янай пасе́янаю |
пасе́яным |
пасе́янымі |
| М. |
пасе́яным |
пасе́янай |
пасе́яным |
пасе́яных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пасе́яны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пасе́яны |
пасе́яная |
пасе́янае |
пасе́яныя |
| Р. |
пасе́янага |
пасе́янай пасе́янае |
пасе́янага |
пасе́яных |
| Д. |
пасе́янаму |
пасе́янай |
пасе́янаму |
пасе́яным |
| В. |
пасе́яны (неадуш.) пасе́янага (адуш.) |
пасе́яную |
пасе́янае |
пасе́яныя (неадуш.) пасе́яных (адуш.) |
| Т. |
пасе́яным |
пасе́янай пасе́янаю |
пасе́яным |
пасе́янымі |
| М. |
пасе́яным |
пасе́янай |
пасе́яным |
пасе́яных |
Кароткая форма: пасе́яна.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пасе́яны
1. прям., перен. посе́янный;
2. перен., разг. посе́янный, поте́рянный, обро́ненный;
1, 2 см. пасе́яць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пасе́яны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад пасеяць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
поселённый
1. пасе́лены;
2. перен. пасе́яны; вы́кліканы; см. посели́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Сямі́к (семикъ) ’конь сямі гадоў’, ’авёс, пасеяны на сёмым тыдні пасля Вялікадня’ (Нас.). Суфіксальныя вытворныя ад сем, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
шматрадко́вы, ‑ая, ‑ае.
Разм.
1. Пасеяны, размешчаны ў некалькі радкоў. Шматрадковы авёс.
2. Які робіць, апрацоўвае адначасова некалькі радкоў (пра сельскагаспадарчыя машыны). Шматрадковая сеялка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
се́янка Пасеяны лес (Стол.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
мнагара́дны, ‑ая, ‑ае.
1. Які адбываецца, ажыццяўляецца ў некалькі радоў. Мнагарадны рух машын.
2. Пасаджаны, пасеяны ў некалькі радоў.
3. Які адначасова апрацоўвае некалькі радоў (пра сельскагаспадарчыя машыны). Мнагарадны культыватар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)